ارباب خدائیداد خان کاسی نا کُٹالی (6)

مندوست پارے ”ارباب صاحب نا قربان مریو، جان نہادی ءُ گڑا سے، خن تے لڑونج کریٹ، نت تیا تف کریٹ، اِرا مسہ میل پٹ و دامان تیٹی نراٹ، کسر گم مس کنے آن، دیکی ہلنگ نا وخت ئس دے انا روشنائی نا ثواب اٹ کسر ءِ خناٹ، بے بختی اسے ٹی زی آ لگاٹ، شیف دڑاٹ، کل خلق انا نیاڑیک مچ ئسر۔ ابا ہوغاکہ، ٹکری صبر کننگ نا تسلی تسکہ تے، کہ اسٹ توار خلک،ابا ایماندار ءِ پارے موارک مرے نے۔ خدا مندوست ءِ مرک انا با غان سلامت ایس۔

آئی بے وس پاڷی آ ہیٹ ءِ تیناصاحب کنا سلامتی کن گڈاسس، ابا خلق والا تے پارے ایلم خدا سلامت ایس تے داسہ ہیٹ ءِ ونڈی کبو۔“

مجلس اٹ تولوک ہڑتوم آ قندھاری آ ایلم تا خیسن آ مون مَون ہڑسینگ انگ ئس کہ مجلس اٹ لشکر کوک و پاڑو ٹی مخنگ ءِ شروع کرے۔ ہرکس مندوست ءِ شاباسی تس، مندوست واہ، مندوست واہ، نا توار اٹ سفت کننگ ئسر کہ قندھاری تا بھلا ایلم زور آن پارے ”دا سفا ءُ دروغ تڑنگ ءِ۔ نم اودے واہ واہ کننگ اُرے۔ دن انگا ہیت آتیا کس باور کپک۔“

ارباب صاحب پارے ”با ءِ تینا بند کر، او دروغ تڑنگ ءِ، کس پاہے نی کتابی ءُ گپ خلیسہ۔ دا مجلس مسہ تُو آن نا تیز انگا زغم انا ٹھپ آتے سگنگ ءِ۔“

ارباب ہموتم تینا بندغ اسے توار کرے، سہب اتون مندوست ءِ اونا اُرا نا کل خڑچ ءِ ہُچ اسے آ تف ایت۔ و شرف اٹ اودے دشت آ سر کبو۔ ای خواوہ مندوست مدام ننا مجلس نا سنگت مرے۔“ مندوست پارے ”ای مالدار ءُ بندغ اسے اُٹ۔ تینا زمینداری و محنت کشی ٹی گٹ اُٹ۔ ہراتم نا مجلس ءِ کنا گرج مس، اسہ نن اسے کن ضرور بروٹ۔“

مجلس ایسر مس، ہرکس ہرکس مس۔ ہڑتوم آ ایلمک پڑوسک تولوک ئسر۔ سہب تما ارباب نہاری کننگ کن بیٹھک آ بس۔ مندوست ءِ ہم خواہفے۔ تینا گور آ شرف اٹ تولفے۔ ارفے، ہرادو بش تروک آ ایلمک؟ ارباب نا نوکر پارے ”خواجہ اوفک تو نماز آن مست تارمہ ٹی نہاری کریر، مدامی کن بال کریر۔ او نے کن کلہو اس تسر کہ پین دے اس داڑے بفنہ۔ و مندوست کون آ درپدر ءِ ننے آن ود شرف تسس۔“

ارباب بشخندہ کرے دو ءِ مندوست نا کوپہ غا تخا پارے ”خدا خیر اس ایتے نے، ماما مندوست! جائی نی ہنر مند اسے اُس۔“

مندوست ارباب نا اُرا غان موکل کرے۔ مچے مون آ ہنا، ہڑتوم آ ایلمک مندوست نا کسر آ سلوک ئسر۔ مندوست ءِ پاریر، نی جوان کتویس۔ ننا روزی ءِ خلکس۔ داسہ ارباب آن نن کن سفارش اس کر۔ کہ ارباب صاحب ننے ولدا ہموڑے جاگہ اس ایتے۔ ہَڈ آک ننا سبک ئسر۔ نی نن تون جُٹ اس کریس۔“ مندوست پارے ”کنا ایلمک! ارباب جٹ اسے کن ہچ اس باریم کرے تس، ولے ای نمے اسہ سلاہ اس ایتوہ۔ اسُل مفت۔ ہنداڑا عمل کبو، پدی تینا خلق آ ہنبو۔ بے شک کچک جنگ ایتبو، ولے ارباب نا بیٹھک آ ہنپیرے۔ دن نہ کہ ارباب کنے پدی خواہفے، ایلو کنا ہیت ءِ خوڑت خف توبو، ابا ایماندار مدام پاریکہ، چا اٹ تموک آ بسکوٹ نظر اٹ تموک آ بندغ نا ہمو شرف سلپک، ہرا کہ مہالو ئسکہ۔ عقلندہ غا بندغ آک تینا ملی ٹی اِرا گڑا ءِ جاگہ ایترہ، اسہ با ءِ تینا بند کننگ، ایلو ہنین ءُ بشخندہ اس۔ با ءِ بند کننگ آن پد دڑد و غم آن مر مروس، بشخندہ کرنچ آ پیشانی نا کرنچ آتے ہم سدھا کیک۔ بلوچستان و اوغانستان باوہ پیرہ غان ایلم مسنو، بھاز پڈ خوافیرے، داسہ نما اللہ کمک۔ اگہ دشت آ بریرے کانبو، خولم نا اِرغ دشت انا دال، خسی و خاسن بھاز ءِ۔“

امبل آک تینا مون راہی مسر۔ مندوست پارے ”جی اؤ، باوہ، ہرا پڈ سو کنگنے، دشت انا دال ہراڑے کنیک۔“

ارباب خدائیداد تون مال و دولت بے حساب ئس۔ اونا ڈغارک بے کچ ئسر، اونا اسٹ ءُ مار اس لالو پن انا ئسکہ، لالو بھاز شوخ ئس۔ باوئی آ چانجکا مننگ نا سوب آن پنت و شون آک اوڑا اثر کتوسہ۔ نئے او کس ءِ مناکہ۔ ارباب خدائیداد خان تینا زند اٹ تینا مال و دولت آن مدام بے نصیب کرے تے۔ پد آن اونا ایلم ارباب عمر و ارباب جانو اونا وارث جوڑ مسر۔ ہرا کہ اینو ہم نسل در نسل ارباب ظاہر نا دروشم اٹ ارباب ہاؤس نا زمواری تے سنبھالانو۔ ارباب لالو نواں کلی ٹی بد بختی نا حالیت اٹ دم تس۔ اونا مار لیاقت رکشہ چلیفیکہ۔

ہفتئی تلار
تاک: 37
10-02 اکتوبر 2021ء
پنہ: 07