بَلّی نا گِدان ء ِ تہو بِٹے
عصمت بلوچ
اسہ دے اس ای خلق اٹی ئسٹ، گڑا کنے خیال بس کہ ای اینو کاو بَلّی ملک ناز نا مجلس ء ِ ہلیو، گڑا ای ہناٹ بلّی ملک ناز نا اُراغا، بلّی یکا اراٹی جَلّک تریکہ، ای بلّی آ سلام بٹیٹ، او کنا سلام ء ِ اول والیک کتو، پارے ”کنا نواسہ نی اینو امر رد کرینس بلہ نا اراغا بسنس؟“ ولدا پارے ”وعلیکم سلام، کنا نواسہ، بر داڑے ٹپر آ تول/، ای نے کن دیر اتیوہ۔“ ای بلی ء ِ منتوٹ انتئے کہ بلی پیر ئس، ہندا سوب آن کنا جند ہِناٹ کلی آن بلی نا تاس اٹی دیر شاغاٹ بسٹ۔ اراٹی توسٹ۔ ای ملاس الوٹ ولے کنے بلہ نا ارا غان دیر کنوئی ئس۔ ولدا بلی تینا چادان ء ِ ہرفے پارے ”نواسہ نے کن چا کیوہ۔“ ولے ای چادان ء ِ دو آن تے ہلکٹ تخاٹ، بلہ پارے ”نواسہ کنا چا ء ِ کن۔“ ولے ای پاریٹ تے ”بلہ ای داسہ چا کنگنٹ چا کنپرہ۔“ گڑا بلہ بس توس کنا خڑک آ جلک ترنگ ء ِ بنا کرے، ای بلی آن ارفیٹ کہ ”بلی جان! طب نا امر ء ِ؟“ بلی پارے ”کنا نواسہ! ای جوان اُٹ، داسکان گرّوہ، ولے ہڑدے بندغ جوان سلپک، دا دنیا ٹی کل بندغ آک پیری نا مزہ ء ِ چکپسہ۔ اسٹ اسٹ ء ِ دا دُو تمک۔“ بلہ تینا ورنائی نا کِسہ غاتے کرسا پارے کہ ”نم داسہ ایہن شکل اٹی جوان اُرے، ولے جون و مزغ اٹی نزور اُرے، انتئے کہ نمے داسہ ہچ کمال اف۔ نن ہراتم ورنا ئسنہ گڑا نن گڑاتا زی آ سوچ خلکنہ، حالانکہ ننے تعلیم اف ولے نن گڑا تا پٹ وپول ء ِ جوان ء ُ وڑ اسے ٹی کرینہ۔ و کیہی میل تا سفر ء ِ پند اٹ گھنٹہ ٹی کرینہ۔“ ای پاریٹ ”بلی جان نی راست پاسہ۔“
ہندا وڑ ہیت کرسا بلی جان نا جلک نا درسم کٹا، او تینا جلک ء ِ تخا۔ ڈن آ پیش تما۔ پارے ”نواسہ! نی تول/ ای کاوہ تینا ککڑ آتے چینک ایتوہ۔“ ای پاریٹ ”اؤ بلی جان ہن۔ ای ہنداڑکنٹ۔“ بلہ ملک ناز ہنا تینا ککڑ آتے چینک، دیر تس پدی بس۔ کنا خڑک آ توس۔ بلی جان نا ارا چنکوس ئس، پڑچ آک، پژدر آک ارّنگاسر، گدار آک تا پنوک ئسر، ولے چٹ اٹ تفوک ئسر، ای بلی ء ِ پاریٹ کہ بلی نا ارا انتئے دن ء ِ، پڑچ آک، پژدر آک تے ارنگانو، و گندارک تا پنانو۔ بلی جان نا خن تیان خڑینک آک بسر، پارے نواسہ ای داسہ پیر اٹ کنے ہچ ء ُ گنجائشت اس اف کہ ای پڑچ، پژدر جوڑ کیو، ننا سرزمین خیسن، زیمر آتا مالک، خل و مرمر آتا مالک ء ِ، ولے ننے پڑچ و پژدر آن بیزار، اسہ اِرَغ نا چورک اس رسینگپک۔“
ہندا وڑ کنا بلی نا گلہ برجا ئس۔ ای اُرانا کڑک اسے آن کوکڑو کریٹ خناٹ کہ ڈن آن بشام ناطوفانی ء ُ لوڑ اس دمہ اٹ شیفی بننگ ء ِ جمر اس پد اٹ تے غڑومبہ سے ٹی بننگ ء ِ۔ ای بلی نا اُرانا چوڑی تے ٹیٹ تفیٹ کہ بلی جان نا اُرا ء ِ تہو بٹپ، ولدا ای بسٹ بلی جان ء ِ پاریٹ کہ نی تول/ اُراٹی لوڑ بننگ ء ِ، بلی بس اُراٹی توس، ای اونا خیر آ توسٹ اودے کمبل اسیٹی ڈکاٹ کہ لوڑ مشی کپ تے، لوڑ بس اولی چنڈیفنگ اٹی بلی جان نا اُرا ء ِ پوتو آنبار لغت اس خلک گدارا، خوڑت کرے تے۔ پڑچ، پژدر آتے تے درے، اسہ گندار اس بلی جان نا سرہ ٹی لگا، بلی تسینگا۔ ای کوشست کریٹ کہ بلی آ لوڑ انا اسہ چنکو پش اس تمپ ولے لوڑ کنا وس آن پیشن ئس۔ ولدا ای بلی ء ِ ہسپتال آ دریٹ، ہسپتال 69 میل مر ئس، بلی ہسپتال نا سر مننگ آن مست کزیت کرے، کنے بھاز ارمان بس، ولے ارمانک بیکار مسر۔ جمر نا پر ایپار مس ننا خڑک آ اسہ پڑینک اس بٹتو۔ ولدا ای ہندا سوچاٹ کہ اگہ بلی جان نا ارا سوگو مروسس گڑا تہو ء ِ مجال اَلّو کہ اونا اُرا نا پڑچ انا پَترنگ اس سرفوسس۔