براہوئی غزل نا بادشاہ، محمد اسحاق سوز

براہوئی زبان و ادب و براہوئی شاعر ادیب دانشور آتے خدا تعالیٰ نا اسہ بھلو مہربانی اس دا ہم ارے کہ ننا داسہ نا دور انا شاعر ادیب ہندن داکان مست گدرینگوک آ ننا بزرگ و شرفمند آ شاعر ادیب آک زیات خواری کرسا براہوئی ادب نا نہال ءِ دیر تسنو، اینو اوفتا ہمو خواری و گچین آ کڑدار اٹ براہوئی ادب نا دنیا وسم خننگک۔

عبدالمجید چوتوئی آن ہلیس ملک داد قلاتی، ملا نبو جان، ملا مزار بدوزئی، نور محمد پروانہ، ملک علی مراد خاکی، اسلم پروانہ، جبار یار، مولانا حضرت عبدالعزیز قلندرانی اسک نظریہ اسلام و دین اسلام نا ہنین آ اصول آتا رد اٹ براہوئی زبان ءِ گچین ءُ وڑ اسے ٹی شون تسنو۔ اوفتا ہمو کروک آ خواریک جوان ءُ رنگ اس ودی کرسا براہوئی بولی نا اسہ بھلو بنداو اسے نا حیثیت ءِ تخرہ۔ ہندن اینو نا دور اٹی ہم ننا گچین آ شاعر ادیب دانشور آک کہ اوفتیٹی خواجہ محمد رحیم ناز، ریاض علی بلوچ، ملک ظاہر شمیم، حاجی حسن غمخوار، فتح محمد شاد، خواجہ حمید عزیز آبادی، عبداللہ جوہر، ہدایت فدا، سید غریب شاہ انجم، عطاء انجم، بشیر شاد، عبدالمجید خیر، اے جی بلوچ، سید قاسم اسیر، ایلو گچین آ شاعر ادیب دانشور آک تینا ادبی تنظیم آتا پلیٹ فارم آن علم و ادب براہوئی بولی کن کاریم کننگ ءُ۔ اوفتا ہندا خواری تیان براہوئی ادب نا باغ ءِ پین زیات زیبائی ملنگ ءِ۔

ہندن مستونگ نا زیبل آ دھرتی آ اسہ پین بے مٹ، گچین، ہنین و مہربان ءُ پن اس ہم ارے کہ خواجہ عزتدار، شرفدار، کہنہ مشق شاعر ادیب، براہوئی زبان نا شہنشاہ غزل محمد اسحاق سوز انا پن ءِ کہ محمد اسحاق سوز، براہوئی ادب نا آسمان آ ہمو روشن آ استار ءِ کہ اونا روشنائی آن براہوئی ادب نا دنیا روشن و زیبا خننگک۔ انتئے کہ براہوئی شاعری ٹی تینا خواری، اخلاص، سچائی و گچین آ علم اٹ محمد اسحاق سوز ہرا بے مٹ و بے مثال آ پن ءِ کٹانے، اونا پن سدائی براہوئی شاعری و براہوئی زبان ءِ درستی راستی کننگ اٹی کل آن مست زبان آ بریک۔

محمد اسحاق سوز زبان و ادب ءِ اسہ ہندن ءُ زیبا ءُ رنگ و دروشم اس تسنے، ہراڑان براہوئی شاعری، غزل، نظم گچین وڑ اٹ زیبا خننگک۔ محمد اسحاق سوز انا شخصیت و شاعری براہوئی ادب کن اسہ بھلو حیثیت اس تخک۔ سوز انا شاعری و اونا براہوئی ادب کن کروک آ کاریمک براہوئی ادب کن بھلو میرات اس اریر۔

اسحاق سوز 1939ء اٹی مستونگ نا علاقہ آباد اٹی ودی مس، اونا باوہ نا پن شرفدار صوفی عطاء محمد ئس۔ سوز صاحب نا قبیلہ سمالاڑی ءِ۔ او گدرینگوک آ شست سال آن علم و ادب نا پڑ آ تینا لمئی بولی کن بیدس بھرم خواہنگ آن خید و خواری آن کاریم کننگ ءِ۔ اونا براہوئی زبان و ادب کن کروک آ خذمت آک لکھ ستا کڑزرہ۔ اسہ استاد شاعر اسے نا حیثیت اٹ دا وخت اسکان اونا چندی شاگڑد آک ہم اریر کہ او براہوئی زبان و ادب کن زیات گچینی اٹ ادبی خذمت کننگ ءُ۔ اوفتیٹی، کریم فریادی، ملک ظاہر شمیم، شمس ندیم اوار ءُ۔

محمد اسحاق سوز انا دا وخت اسکان ہرا ادبی آ کتاب آک شینک مسنو، اوفتیٹی جذبات سوز، سونج رونج، غزلیات سوز، گلشن سوز، نماز نا کتاب، اوار ءُ۔ داکان بیدس اونا چندی کتاب پین ہم اریر ہرا داسکان شینک متنو۔

اسحاق سوز نا دا کتاب آک براہوئی زبان و ادب نا پڑ آ بے مٹ ءُ مڈی اریر۔ ہرافتا خواننگ آن ننا شاعر ادیب و دانشور آک و ایلو ادب دوست خواجہ غاک بھاز علمی و ادبی نفع ہم دوئی کیرہ۔

اسحاق سوز نا شاعری ٹی ننے دین دوستی، وطن دوستی، مہر و مریبت، سیوت و رواداری، ایلم دوستی، ادب دوستی، علم و ادب تون مہر زند انا روا انگا حق آتے کن توار چست کننگ نا گچین و بے مٹ ءُ کلہو دو بریک۔

سوزؔ انا شاعری ٹی خیال نا بسنی، روانی، ہنینی آسان ءُ لوز کاریم اٹ اتنگ، مسخت ءِ خوانوک اسکان سر کننگ نا ہم گچین ءُ وڑ اس ساڑی ارے، دن کہ اونا شعر اسے:

ارے سوز دنیا فنا کر عمل

کفن شالہ مرے اِرا ول انا

…………

خبر اف نے جانی کنا حال انا

جتائی نا اسہ دم ارے سال انا

اسحاق سوز ءِ گچین آ لائخی تا سوب آن شہنشاہِ غزل ہم پارہ۔ او براہوئی زبان آن بیدس سندھی، فارسی، اردو ٹی ہم شاعری کرینے۔ ہرافک تینا مٹ تینٹ اریر۔ اونا علمی ادبی چاہنداری و مطالعہ نا دنگ ہم زیات شابیت ارے۔ اسحاق سوز مستونگ آن پیشن ایلو علاقہ غاتیٹی اڈ تروک آ ادبی سیمینار و ادبی کچاری تیٹی ہم اوار مرسا زبان و ادب نا جہد اٹی تینا بشخ ءِ اوار کرینے۔ ہندا سوب آن مستونگ آن پیشن ایلو ادبی ادارہ غاتا شاعر و ادیب خواجہ غاک ہم اسحاق سوز ءِ شرف و شان ایترہ۔ انتئے کہ سوزؔ انا براہوئی زبان و ادب کن کروک آ کڑد بھاز زیات ءِ۔

باور کیرے کہ اسحاق سوز کون ءُ خیر خواہ، مہربان، بے مٹ ءُ انسان کم ودی مریک، ہرافک کہ تینا لمئی بولی کن گچین وڑ اٹ کاریم کیر۔

دعا ءِ کہ خدا تعالیٰ اسحاق سوز انا عمر و قلم اٹ برکت شاغے، و ہندن او داکان زیات کاریم کے۔ آمین۔

ہفتئی تلار
تاک: 26
16-10 جولائی 2021ء
پنہ: 05