بڑز مش نا باتیک (ناول)۔۔۔۔ارٹمی بشخ

رحیم زام

0

Get real time updates directly on you device, subscribe now.

 

چاکرمگہ زندہ ءِ:۔

سلطان و فیروز سُنگُر نا چڑائی آ سلوک دامون ایمون نا خلق آتااُرا تیا ہننگ ئسُر۔ ہندن لگنگ ئس کہ اوفک ہم حیران ئسُر کہ چاکر ءِ پٹنک تو ہراکنڈ آ ……!

سلطان……براسیکا دا دو آ کان دوارہ ایلو دو آ ہرنہ تے۔

گلی گلی تیٹ پیری کننگ آن بیزاری مرسا فیروز پارے ……اگہ سلطان نن سوج کین کہ ہانی نا اُرا ہرادے ہراڑکن چاکر داڑے بس بلکہ ننے کسر اس دو برے۔

سلطان ……او چاکر ئسک ……اواسہ گڑانا پرواہ ءِ کتوکہ۔ ننے دُن زیب تفک کہ اسہ بیگانہ اسے نا پِن اٹ پٹ پول ءِ کین۔ اونا پن اٹ اُرا پٹن۔

فیروز ……گڑا امر مریک؟

سلطان ……نن چاکر نا پن انا پن اٹ پٹ پول کینہ۔

فیروز……دیر ءِ خبر چاکر داڑے سرمس یانہ۔

سلطان وفیروز ہندا گپ آتیٹ گام کننگ ئسُر تو باغ اسے نا ماس آ منہ بندغ نا ٹولی اس خنار تو اوفتے کن مون کریر ……مُچی اوفتا دوٹی توفک آتے خنسا یک دم بش مس۔

سلطان ہراکہ دافک سر ہلور تو توار اس خلسا پارے ……نن بیرہ ہیت کننگ خوانہ خلیس نا گپ اف……ولے اوفک جک آن جک سلوک ئسُر۔

فیروز……پارے ہلہ پیل انا دنّانک والا گپ؟

سلطان……فیروز نا ہیت آن بے چکار پارے……ایلم کس ءِ نما چاکر پنی ءُ بندغ اسے نا خبر ءِ؟

اسٹ اس پارے……ایلم چاکر پن نا کیہی ءُ۔ دِنا پاننگ اُرے اسٹ تو دانا پیرہ مریک ہمو نا پن ہم چاکر ءِ۔

فیروز ……ہمو پیہن ریشی آ ہرسا پارے……دانا پیرہ تو مننگ کپک۔

سلطان ……سہی پارے ایلم دا ہیت ہم ارے ……سلطان منہ سال مسُت کس اس داڑے چاکر پنی اوس بس۔

پین اسٹ اس بشخندہ اٹ پارے……وا ہمو گپ۔

فیروز……ہانی پنی سے نا پٹنگ کن چاکر پنی اوس بس نما شار اٹ؟

سلطان……فیروز آ خن کشسا پارے چُپ کر۔

مُچی ٹی خُس خُس اس تالان مس۔

سلطان……کنا سنگت نا ہیت ءِ غلط سرپند مفیرے بھئی۔

مچی آن اسٹ اس پارے……نم بانسری والا چاکر نا پاننگ اُرے؟

سلطان……اومیت اسیٹی زو زو……آن آن کرے۔

اوتو بھاز مُست انا گپ اس مس۔ ننا خلق اٹ نم داسہ بسنرے ایہن نم دیر اُرے؟

فیروز……مطلب او داشار آ بس؟

سلطان وا فیروز آ ہرساپارے دم اس چُپ مننگ کیسہ……ہندن مُچی نا کنڈ آ ہرسا پارے نن اونا سنگت آکُن اودے پٹنگ اُن۔

اسٹ اس چادر ءِ کوپہ غان شیف تخسا پارے ……تولنگ آ اگہ گپ کین؟۔

سلطان……جی اؤ بلکل بلکل۔

اسٹ تو دا چاکر نا کسہ غا کنا کاٹم تمپک کیہی وار بندغ آک اودے پٹنگ کن داڑے بسنو دُن کہ منہ سال مُست بسُر کل انا اسہ گڑاس اسہ وڑ ئس۔

فیروز……انت؟

نمے آنبار اوفک ہم توفک بڈ ئسُر خبر تمپک اینگ عشق و ایلو کنڈ آن دا توفک ناکسہ۔

پین مڑدک اس پارے……ننے دا گڑا تون کاریم اف ولے نم بھاز ہُرے آن پد بسنرے نمے نن بیرہ دا پاننگ کینہ چاکر داڑے بس ولے بننگ آہراتم اودے ہانی نا کہنگ نا خبر مس تو قبرستان کن مون کرے ہراڑے ہانی نا قبر ئس۔

سلطان……نا خن تیان خڑینک آک وہار……بیرہ ہندا پارے ہانی ءِ او خنتو پین؟

ہمو مڑدک ہیت ءِ مونی درسا پارے……جی آن نئے زندہ نئے مڑدہ اوکان پد بھاز کم چاکر نا خننگ نا شاہدی تسرہ بھاز مُر مُر آتیا نن دراک اٹ اونا بانسری نا توار خلق اٹ تالان مسکہ تو کیہیک پاریرہ چاکر زندہ ءِ ……خاص کر چانڑدہ نا نن آ پین سوز اس تالان مسکہ خلق اٹ……چُنک اُست آک دا توار آن بھاز ہوغارہ۔ کیہیک تو ہندا سوچار کہ چاکر ءِ پٹن و منت کین کہ ننا خلق آن ہمپے کاہے دا اسہ وڑ انا عشق انا پن اٹ خلق آ عذاب اس ئسک……دا بانسری نا توار مدان مدان چُپی اٹ گم مس۔

سلطان……داکان بیدس پین گپ؟

پین اسٹ اس مڑدک نا خف اٹ ہیت اس کرے……تو مڑدک پارے نن نمے بیرہ ہنداخس پاننگ کینہ۔ داکان مونی نن تون نمے پاننگ کن گپ اف۔

سلطان مہربانی پارسا بش مس۔

فیروز ہم سلطانءِ بش مننگ آ خننگ تون بش مس اسہ کنڈ آ سر ہلکُر……برسا برسا وا ہمو روڈ آ چڑائی آ سر مسُر۔

فیروز ……دا ہیت آتے بننگ آن ہندن لگک کہ روڈ انا ایمون آ پٹنگ نا ہچ ءُ فائدہ اس مفروءِ۔ ولے کنا کاٹم ہچ تمتو دا بندغ آک آخر اٹ انت خف اٹ ہیت کریر کہ مونی ہیت آن باک بند مسُر۔

سلطان……بشخندہ کرسا پارے کسہ دادے کہ اوفک نناسگ انا کچ گپ کریر ہندن نن چاکر نا سنگت اُن ہندا پاننگ نا سوب آن اوفک چاکر ناخلاف گپ کننگ کتوس۔ نن تو ہراڑسکان ای سرپند مسُٹ گپ ہندن مروءِ۔

فیروز……ای تو ہنداخس ہم خیال و گمان کننگ کپرہ نی کریس تو ہندن مننگ کیک داسہ مونی نا سفر ہراکنڈ آ ……؟

سلطان……قبرستان۔

فیروز……کنا فی الحال تو کہنگ نا ہچ ارادہ اف۔

سلطان……کہیر ننا دشمنک ……ای ہانی نا قبرآ ہننگ خواوہ۔

فیروز……آن دا گپ ءِ تو سہی ولے قبرستان نا اوفتے سوج کتویس۔

سلطان……قبرستان ہندن ءُ جاگہ اسے کہ خلق انا چنکا بھلا کس آن اونا ڈس چپ اف۔

سلطان ہنداٹی کوچہ اسے آن ورناس خنا موٹر سیکل اسے آ سوار تو توار اس خلک تے ……او ورنا او ورنا……فیروز اودے بے چکار خنا تو پارے……دا مستونگی وڑ خواہک بھلو سیٹی اس خلک تو ورنا چک ہڑسا۔

فیروز پارے……سلطان ننا مون اٹ چڑہ ہندا لاغر بڑز انگاک تمنگ ءُ انتئے وا؟

سلطان……مچٹ باءِ تینا بند کر اونے اُستاد پاریکہ تو جواب تتو نے دادے ہیت اس پاریس خیر نا مفروءِ۔

فیروز……دا لاغری انت کرو ءِ۔

سلطان……اونا دوآن نہ کنا دوآن کاریم تے خراب کپہ چُپ مرک ……ہنداٹی ہمومار خڑک آ بس تینا موٹر سائیکل تون پارے……آ ادا کنے توار کریرے؟

سلطان ……آن ننے خلق انا قبرستان آ ہنوئی ئسک۔

مار نگا اس مڑدک آتیا شاغسا پارے……ہرا قبرستان آ۔ بڑز قبرستان یا بھلا؟

فیروز ……داسہ پا۔

سلطان داسہ سوچ اسیٹ تما کہ دادے ہانی نا پاو یا آخا۔

ہنداٹی ہمو ورنا پارے……ای ایہن بڑز قبرستان آ ہننگ اُٹ اگہ پارے ای ہموڑے دیوہ نمے نہ تو بھلا قبرستان نا کسرءِ رماغوہ نمے۔

سلطان ……بڑز قبرستان آ برینہ نے تون۔

ہنداٹی ہڑتوم آک سوار مسُر ہندا ورنا تون ……ہرا کسر مُچ ہیت کننگ ئس اتون تا۔

فیروز ……ہیت اتون تے ہیت اوار کننگ ئس سلطان چُپ تینا طب انا وڑ دانگ اینگ ہرنگ ئس……فیروز سوج کرے راست پاہے نی تینا پن ءِ پاتویس ہلہ۔

بلال ءِ کنا پن ……

آن جوان ایہن قبرستان آ خیر اٹ ہننگ اُسک……فیروز سوج کرے۔

بلال ……نی ہم ماما! قبرستان آ دعا پاتیا غان بیدس انت اکن کارہ۔ ہمو ورنا سنگت اسے نا قبرءِ ارمانی مرینہ اکن تے تو کانہ قبر آ تے۔

فیروز افسوز کرسا پارے…… گڑا دا ورنائی اٹ امر کسک؟

بلال……موٹر سائیکل ءِ ترند چڑائی آ کسر اٹ درسا پارے……ہندا عشق سیال آتا بے چکاری نا دوآن خودکشی کرے۔

فیروز……یارہ دا عشق کس ءِ الیتو۔ ایدے عشق انا دو آن مار لمہ باوہ نا دو آن ہنا پین۔

بلال……باوہ وختی الو دنیا ٹی لمہ نا اڑنگ نا سوب آن تو خود کشی نا کنڈ آ ہنا ہندن پارہ۔

فیروز……دا ایلو گپ دلبر۔

بلال……جی آن ایہن نم دیر ہراکان بسنرے۔

ای فیروز ……کنے اُستاد فیروز پارہ۔

سلطان ……غصہ اٹ درستی راستی لازم ءِ۔

بلال……ادا چڑنگ نا اف پن نا پاننگ اٹ انت مس ایہن قبرستان اٹ دِنا قبرآ کارے۔

فیروز……دن چا نن ہم اسہ عاشق اس پٹنہ۔

بلال……ولدا ہر نیمہ عاشق ءِ ولے بانسری والا نا ہرا گپ آتے کیرہ اوڑان مونی گپ ختم ءِ۔

سلطان……نم چاکر نا پن ءِ بنگنُرے؟

بلال……اؤ ادا اودے دیر تپک داڑے ورناک تو اونا مرید ءُ۔ بس ننا بخت آ او داسہ شاٹ مس۔ ایہن نمے اوڑتون ملفیٹہ۔ اسہ پین گپ اس نم سہی کسر اسے آ ہننگ اُرے ……ولے۔

سلطان ……ولے انت؟

سہی کسر دا سوب آن کہ اومہالو ہندا قبرستان آ مخلوق ءِ ملاکہ ولے داسہ منہ سال آن زیات ءِ اونا درک اف۔

ہنداٹی خلق آن بڑز ہندن سرپند مر کہ اسہ وڑ مَش اسے آ قبرستان اس ئسک ہراڑے اوفک سر مسُرک داسہ ہندن دے کی ہلنگ نا کنڈ آہننگ ئس۔

بلال پارے داسہ نمے تمانے قبرستان ءِ۔ جند تے اسہ کنڈ آ قبر اسے آ دعا کن مون کرے دعا خواننگ آن گُڈ وا سلطان او فیروز پاریر……ہرا قبر انا ماس آ چاکر توسکہ او ایڑکنے۔ قبرانا ماس آ ہنار تو قبر آ بارُن آ پُھل و مشی بوچ دائے تا پن آک تالان ئسُر۔

کل اسیکا دعا خوانار تو دعا غان گڈ بلال پارے……انت پارے واپس بریرے۔ بھلا روڈ اسکان یا تینا منشا ٹی ارے۔

سلطان پارے……نہ ورنا نن تینا منشا ٹی اُن بھاز مہربانی نما۔

فیروز ……داڑے انت کینہ شام تمسا ءِ۔

بلال پارے……بریرے تو روڈ آن خڑک آ جاگہ اس دو بریک نمے نن اٹ داڑے بیرہ ایمون قبرستان نا بیل کُلنگ والا کوٹھی ءِ اگہ قبرستان آن ہڑز ہرفپک نمے تو سہی ءِ ایہن ہم بندغ آک نمے ہچ کننگ کپرور توفک ارے نم تون۔

سلطان……بس اجازت ءِ نے۔

فیروز……مہربانی اللہ کمک نا۔

بلال ہم موٹر سائیکل ءِ دمز ترسا سر ہلک۔

سلطان ہمو سامان والا کوٹھی نا نیمہ غا سر ہلک۔ فیروز ہم اونا رند آتے رند کننگ ئس۔

داشام بیدس چاکر ناخننگ آن ہموڑے تیر مس۔ فیروز نا نیم لنگڑی آ ہیت آتیٹ۔

سہب کہ مس تو اسہ مار اس بس ہرانا دوٹی باچکو سیٹ اِرغ واسہ ڈبا اس دیر ئسُر۔ دافتا ادّ آ بننگ تون پارے……نمے آن سلطان دیر ءِ؟

سلطان……تینے راست کرسا پارے ای اُٹ۔

مار گڑاتے اونا دوٹی ترسا پارے……دانم کن ءُ۔

فیروز……نی دیر؟

ای ……مہران

مہران……فیروز اسہ حیرانی وڑ اسیٹ پن ہلسا پارے۔

آن مہران……کنبو گڑا جاگہ اس دروئی ءِ نمے۔

سلطان……ہرانگہ وادا مہربانی دِنا کُنڈ آن۔

مہران بیدس ہیت آن ہموڑے درگہ نا پاناد آ توس۔

سلطان ہم اونا ورندی آن زیات اِرغ تے اسیکا اول سمجھا تو او و فیروز اِرغ تیا تمار سلطان و فیروز دیر تون گٹ گلم کرسا بینگنی ءِ ایسر کریر۔

مہران اوفتا گپ آن مست گڑا تے ترشاغسا پارے بکانبو۔ڈبا نا زیادئی آ دیر تے ہانی نا قبر آ چٹکار کرے و اسہ کنڈ آ سر ہلک۔

فیروز سلطان ءِ ہننگ ئس تو سلطان ہم مار انا رند اٹ سر ہلک ہراکہ ہندن ہشت و دہ سال اناس مسکہ۔

سلطان بیرہ ہندا سوج کرے ایان تے کہ نن ہرا کنڈ آ ہننگ اُن؟

مہران……نن کہ ارے آماچ نا کنڈ آ ہننگ اُن۔

ہراتم اوفک بھلو پند اس کریر تو آماچ نا مَش خن تیٹ خڑک تمنگ ئس دا بھلا پند اٹ اسٹ اس ہم ہیت کننگ الو بیرہ فیروز دامون ایمون نا سیل آتے کرسا گڑاس ہیت کرے دوارہ بیدس ورندی آن اوہم چُپی اٹ گام کننگ ئس۔

جھل اسے آ سر مسُر تو انت خنرہ کُر اس مَش مون اٹ تالان ءِ و اسہ بھلو خل اسے آ اسہ مڑدک اس تولوک ءِ ہرانا اسہ کنڈ آ بانسری اس تو ایلو کنڈ آ کلاشن اس تخوک ءِ۔

ہفتئی تلار
تاک: 36
25ستمبر- یکم اکتوبر 2021ء
پنہ: 03

 

Get real time updates directly on you device, subscribe now.

Leave A Reply

Your email address will not be published.