الرشید جل جلالہٗ
کل انا راہشون
دا اسم مبارک نا بارو اٹ عالم دینک اِرا سِفت نوشتہ کرینو
۔۱۔ شان الدعا پنی آ کتاب نا 96 میکو پنہ غا دا وَڑ نوشتہ ءِ
“الرشید جل جلالہٗ ارشد الخلق الی مصالحتھم ۔”
مَٹ: الرشید جل جلالہٗ ہمو ذات ءِ کہ مخلوق نا راہشونی ءِ اوفتا جوان انگا کاریم تیٹ کیک۔
“۔۲۔ “الرشید جل جلالہٗ الذی اسعد من شاءبارشادہ اشقی من شاءبعبادہ۔
مَٹ:”الرشید جل جلالہٗ ہمو ذات ءِ کہ تینا مے تیان ہراسٹ ءِ کہ خواہس اودے نیک انگا کسر آ شاغک و نیک بختی نصیب کیک تے، و ہراسٹ ءِ کہ خواتو اودے تینے آن مر کیک، بخت ءِ اونا کم کیک۔”
ہندا گدرینگوک آ سِفت اٹ دا لوز آک ہم نوشتہ اریر، ہمو لوز آک دادو:
“و قیل الرشید جل جلالہٗ الذی لا یوحد سھوفی تدبیرہ ولا لھو فی تقدیرہ۔”
مَٹ: الرشید جل جلالہٗ ہمو پاک ذات ءِ کہ اونا تدبیر اٹ ہچ ءُ گیرام اس اف، و اونا تقدیری آ فیصلہ غاتیٹ ہچ ءُ گڑاس بے کار اف۔ دانا مطلب دادے کہ اللہ پاک نا ذات کمزوری آن پاک ءِ، تو او گیرام کننگ آن ہم پاک ءِ انتئے کہ اسٹ اس اگہ کمزور مس تو خامخا اونا کاریم تے تیٹی گیرام دننگ اس مریک، دا ذات او گڑا غان پاک ءِ۔
از ابن الحسن ابابکی