اسلامی صحافت                      36

پانزدہمیکو بشخ:

(iii)

قرآن مجید تو نبی نا اُرائی تے ہم، ہرافتے امہاة المومنین نا ہند دوئی ارے دا حکم ایتک۔

مَٹ: ”اگہ پرہیزگاری کیرے نم، گڑا نرمی کپبو ہیت اٹی۔ گڑا طمع کرو ہمو کہ ارے است اٹی اونا ناجوڑی اس۔ و پابو ہیت جوان ئُ۔ و رہینگبو اُرا تیٹی تینا۔ و پاش کپبو زینت ءِ پاش کننگ آنبار زمانہ جاہلیت نا مست انا۔“(الاحزاب 33-32)

دیکی تہذیب و ربیدہ غا است ریفوک مسلمان تا مشکل دا ارے کہ او مسلمان مرسا ہمو کل گڑا تے کننگ خوارہ ہرا دیکی نا مادہ پرستانہ تہذیب اٹی حلال ءِ۔ ولے ہرادے اسلام ہم حرام قرار بشان تسنے۔ آخا تو ہُننگے تو اسلامی تہذیب نا بنداو عقیدہِ توحید و رسالت و آخرت ءِ۔ دا بنداو آ جوڑ مروک آ تہذیب پک وڑاٹ ہمو تہذیب آن جتا مرو ءِ، ہرانا بنداو شرک یا انکارِ آخرت یا خالص مادہ پرستی نا زی آ تخنگانے۔ خدا پرست راج انا بندغ آتے گام گام آ دا ہیت انا خیال تخوئی تمک کہ اوفتےان ہچ ئُ ہندن ئُ وڑ اس سرزد مف ہراڑان اوفتا آخبت خراب مرے۔ داڑان چَپ مادہ پرست آتا نظریہ ہم دا مریک کہ حیاتِ مستعار اٹی شہواتِ نفس نا اخس کہ زیات آن زیات سامان دوئی مریک کننگے۔ دن انگا بندغ تینا ذوق نظر نا تسکین ءِ ہم ایلوفتےان زیات تکک۔ و ذوق نظر تا ملاسی ندارہ ٹی تنوع نا خواست ءِ کیک۔

دا اسہ ہندن ئُ خواست اسے۔ ہرادے ایلو ذوق انا خواجہ غاتا وڑاٹ صدرِ مملکت ہم محسوس کرے۔ روزنامہ نوائے وقت راولپنڈی نا 11 جولائی 1985ءنا تاک اٹی ’پاکستان ٹیلی ویژن‘ نا خبرنامہ نا انداز اٹی بدلی نا سرحال اٹ شینک مروک آ دا خبرتے ہُربو:

”راولپنڈی 10 جولائی (نمائندہ خصوصی) صدر جنرل ضیاءالحق نا پارت نا رد اٹ ’پاکستان ٹیلی ویژن‘ خبرنامہ نا انداز اٹی بدلی کننگ ءِ۔

صدر دا پارت کرفینے کہ خبر نا بابت پوسکن ئُ مون اتنگے۔ منہ دے مست حوالکاری و شینکاری نا بنجائی وزیر مسٹر حامد ناصر چھٹہ پاکستان ٹیلی ویژن کارپوریشن ہیڈکوارٹر نا دورہ ءِ کرے۔ تو او ہم پارت کرے کہ خبر آتا بشخ انا کارکڑد ءِ گچین کننگے۔ دا بابت پاکستان ٹیلی ویژن خبرنامہ نا وڑ ءِ بدل کننگ نا فیصلہ کرینے“

ہرا بندغ اخلاص و سنجیدگی اٹ ملک اٹی اسلام نا نفاذ نا خواہندار مرے او دا راستکی آن جوان واخب ارے کہ اسلامی نظام نا نفاذ نا مطلب انسان نا انفرادی و اجتماعی زندگی ءِ اسلام نا سانچہ ٹی شاغوئی ارے۔ نیاڑی نیوز کاسٹر آتے پاش وڑ اٹ گُد بیننگ و درپردہ مخسا مخسا ہُروک آتا اُست ءِ خوش کننگ آ بیوس کننگ نا تضاد و نفاق نا ہرا کیفیت ودی مریک۔ او کس اسے نا پیدواری نا آہری مفک۔

سورہ احزاب نا آیت 32 اٹی تروک آ ’دبی زبان‘ اٹ ہیت کپننگ نا بڑزکو پرمان نا مسخت دا ارے کہ نیاڑی ہراتم اسہ غیر محرم اسے تون گپ و گران کرے تو، اونا لہجہ ٹی ہچ ئُ پوچی اس مف۔

اونا توار اٹی رزاک ءُہچ ئُ شیرینی اس اوار کروک مف۔ ہرا بنوک آ نرینہ نا جوزہ غاتے ٹی ترندی ودی کے و اونا مون آ گام ہرفنگ نا جیرت ترفے بلکن اونا گپ و تران نا وڑ ہندن مرے ہراڑان نرینہ نا اُست اٹ اسل دا خیال ہم بف کہ ہمو نیاڑی آن اسہ پین گمان اس ہم کننگے“ (تفہیم القرآن سورہ احزاب 32)

ہندا ہمو مصلحت ءِ ہرانا رداٹ اسلام اٹی نیاڑی آذان کننگ کپک۔ و حکم ارے کہ نماز باجماعت اٹی ساڑی نیاڑی، امام ءِ اونا ردینک آ چکار کرفنگ کن نرینہ غاتا ڈول اٹ زبان آن سبحان اللہ پاننگ نا جاگہ غا دو ءِ دو انا زی آ خلسا توار ودی کے تاکہ امام متنبہ مرے۔

دا آیات و پرمان تا رد اٹ ریڈوا، و ٹی وی آ نیاڑی تا خبر خواننگ نا باندات پک ءِ کہ گچینی نا خواہندار ءِ۔ ولے اسہ حقی ئُ مجبوری اسے نا رداٹ اسہ پین نیاڑی سے خبر آتے خوانوئی تمے ہم تو اودے سفا و سیدھا وڑ اٹی خوانوئی مریک، مخسا یا با ءِ چوٹ راست کرفنگ، یا ہندن کننگ آ بیوس کرفنگ کہ اللہ و اونا رسول آ ایمان تخوک ئُ اسہ بندغ اسے کن جائز اف، کرفنگپ۔ مڑوئی نرینہ اگہ خبر آتے خواننگ آن مست بشخندہ کرے تو اوٹی نےت بیرہ خرابی اس اف، بلکن دا گچین ئُ ہیت اس ہم مریک۔

انتئے کہ حضور نا ارشاد دادے۔

”نما تینا ایلم نا مون آ بشخندہ کننگ ہم صدقہ ارے“ (ترمذی)

ٹی وی نا بابت ہرا سمعی (بنوک آتتون) اوار اوار بصری (ہروک) ہم ارے۔ اسہ سوج اس فوٹو نا ہم مونی بریک۔ لس بندغ آتیان دا تاثر ملک کہ ٹی وی آ ہرا فوٹو خننگک، شرعاً روا اف، ولے دا خیال سہی اف، ٹی وی پڑدہ غا خننگک، و دا فوٹو اصل اٹ فوٹو اس اف، بلکن سیخا اسے۔ دن کہ عکس نن دیر و آدینک اٹی خننہ۔ آدینک ہم اسہ ایجاد اسے۔ ہندن ئُ ایجاد اس ٹی وی و فلم ہم ارے۔ اگہ اسہ بندغ اس پین ماڑی سے ٹی دا غرَز کن دن ئُ زاویہ و تکنیک اسے ٹی آدینک اس خلے کہ ہمو ماڑی ٹی بروک آ پڑدہ دار زالبول آتے نا محرم نرینہ غاتے نشان ترسا اوفتا تفریح طبع نا سامان کرفے تو دا اصل اٹ آدینک نا ایجاد نا ناروائی وڑ اٹ کاریم اٹ اتنگ اٹ حساب مریک۔ ہراڑان تینٹ آدینک اٹی ہچ ئُ خرابی اس پک مفک، ہندا حال ٹی وی و سینما ٹی گراف نا ارے، اگہ دا ایجاد آک ہم روا وڑ اٹ و مسخت اسے کن کاریم اٹ اتنگر، تو دا بھاز فائدہ نا سوب مننگ کیرہ۔

اینو پگہ ٹی وی و ریڈوا غا ہرا رنگا رنگ پروگرام و ڈرامہ غاتے پیش کننگ ئُ اوفتا بابت اسلام نا نقطہ نظر پیش کننگ ننا سرحال نا بشخ اف۔ دا ہیت آک لہو الحدیث اٹی اوار اریر ہرانا بابت قرآن پاک اٹی ارشاد مریک۔

مَٹ: ”بے شک شیطان ارے نما دشمن، گڑا ہلبو اودے دشمن، بے شک توار کیک جماعت ءِ تینا تا کہ مریر، رہینگوک آتیان دوزخ نا۔“(سورة لقمان، 6)

پوسکن آ جدید انگا عظیم مفسرِ قرآن مولانا مودودیؒ دا آیت نا تفسیر اٹی لہو الحدیث نا مفہوم بیان کرسا نوشت کیک:

”ہندن ئُ ہیت ہرا بندغ ءِ تینا تہٹی مشغول کرسا ہر ارٹمیکو گڑا غان غافل کرفے، لُغت نا رد اٹ تو دا لوز آتے ٹی ہچ ئُ ”ذم“ انا پلو اف۔ ولے کاریم اٹ اتنگ نا وخت آ اونا اطلاق خراب و فضول و بے ہودہ ہیت آتتون مریک۔ دن کہ گپ، خرافات، ملنڈ مسخرہ، داستان آتے، افسانہ غاتے و ناول، شئیر خلنگ و ہندا وڑاٹ ارٹمیکو گڑاک ئُ“

ٹی وی نا لہوالحدیث نا پلو آن چَپ ننا سرحال دن کہ ٹی وی نا صحافت اسکان ءِ۔ ہندا سوب آن نن بیرہ ہندا نا زی آ گپ کینہ۔

ٹی وی نا صحافت نا سمعی پہلو نا بابت اسلام نا پرمان نا ذکر اخباری و ریڈوائی صحافت نا شرہ ٹی کننگانے۔ سلیس اونا بصری پہلو تو اونا بابت گڑاس ہیت آتے فوٹو ئی صحافت نا باب اٹی بیان کننگانے و گڑاسے نا زی آ بروک آ ستر آتیٹی ہیت کننگک۔

دا بابت ہرا ہیت انا بنا ٹی وضاحت کرفنگ المی ارے او دادے کہ شریعت نا رد اٹ ٹی وی آ نشان تروک آ و اخبار تیٹی شینک کرفوک آ فوٹو ٹی فرق ارے۔