رخصتی داسکان سلوک ءِ
نوشتہ: نوید لانگو || مٹ: فضل یعقوب بلوچ
او نت شپاد سمندر نا خڑک آ سلوک مجنون آنبار تینا لیلیٰ (دے) ءِ ہبس اٹ بخیر کننگ ئس۔ ہرا وخت اونا پیشانی نا کرنچ آتے دے سوردریاب نا چوکی تتون تشبیہہ تس۔۔۔۔
”اینگ ہر کنا جھگ/ ہند امر لوڈ کننگ اٹی ءِ“
کشتی بان ماما نیکو تینا کشتی نا کنڈ آ دو مریفسا پارے۔
خڑک آ سلوک خیرو مدان آ توار اٹ ماما غان سوج آتا پر اس شلا:
”چارما کنڈ دیر ءِ، گڑا دا مخلوق انتئے دیر اکن داخہ باپست خلیک؟ گڑا اینو نن شکار کن ہنپنہ؟ اینو سنگت (سوردریاب) ہم ننے خن نشان تننگ اٹی ءِ۔ خدا خیر کے۔۔۔ داخہ کاوڑ، توبہ توبہ۔۔۔“
”خوار زادہ ماما خیرو ءِ پارے، ”دن ہم اف کہ دیر اف، بس منہ بندغ ءِ ہنین آ دیر دوست ءِ، و مَنٹ اسے خرین آ۔۔۔۔۔۔“
”انت؟“
”دیر پین انت۔“
”داسہ شکار امر مرو، مچھیک ہم تو مظلوم ءُ، ننے آنبار، سوردریاب ہم ماتن کننگ اٹی ءِ۔۔۔۔“
برامی آنبار سینگار کروک آ خیرو کشتی تے خنا ناگمان پارے:
”دا انت، اینو کس انا رخصتی تو اف؟“
جوڑتا چنکو پشخندہ اس ایس۔۔۔۔۔۔۔۔ ولدا مچے چپ کرے۔۔۔۔۔ ماما نیکو بادوی کرے:
”کنا مار داڑے تو ہڑدے اسٹ اسے نا رخصتی ءِ۔۔۔۔“
”ماما۔۔۔۔۔ ماما۔۔۔۔ ای ہچ سرپند متوٹ؟“
”واہ۔۔۔۔ اڑے واہ۔۔۔۔۔۔ ایڑھ انا مار۔۔۔۔ ماما ءِ ماموں جوڑ کننگ اُس۔ تاریخ ہم پک مسنے۔۔۔۔ پین تو پین برام نا کارڈ آک ہم شینک مسنو۔۔۔۔ جنیک پڑو ہم کرینو۔
دا زیبائی و سینگار ہم ہموفتے کن ءِ۔“
”دیر ءِ او خوش بخت“ خیرو ولدا سوج اس چغل تس۔
ماما کاوڑ اٹ۔۔۔۔ ولدا اسہ پین سوج اس؟
”نی ناسرپند افیس، ناسرپند مننگ کوشست کننگ اٹی اُس۔ ہمسائے ءُ ننا۔۔۔۔ بھلو سرمایہ دار ءُ۔۔۔۔۔ گاڈی، مشینری، مزور ہر گڑا ارے اتون تا۔۔۔۔۔۔بس اسہ شڑت اس تخانو۔“
”انت۔۔۔۔۔۔۔ انت؟
داخس بھلو مالدار ءُ، ولدا ہم شڑت اس تخانو؟“
”خیرو، بس کر داسہ۔۔۔۔۔۔ جاگہ ءِ تینا ہڷ۔۔۔۔ ہندا تو ہیت ءِ کہ ننے اونا خڑک آ ہِننگ کن الیپرور۔۔۔۔۔“
کشتی بان ماما نیکو گوادر نا سوردریاب نا نیمہ غا دو مریفسا پارے۔
ہفتئی تلار
تاک: 33
10-04ستمبر 2021ء
پنہ: 02