کاروان تون تُد

حمیدعزیزآبادی

0

Get real time updates directly on you device, subscribe now.

میر گل خان نصیر نا اردو، فارسی شاعری تتون اوار اونا گڑاس بلوچی شاعری ہم شاہ محمد مری و ایلو پنی آ شخصیت آک اردو زبان اٹ بدل کرینو۔ دا کتاب ءِ بلوچی زبان نا گچین آ ادیب زانتکار خواجہ شاہ محمد مری میڑسا ”کاروان کے ساتھ“ (کاروان تون تُد) نا پن اٹ اولیکو اوار ”مہردر انسٹی ٹیوٹ“ نا کنڈآن سال 2011ءٹی شینک کرفینے۔ او کان پد دا کتاب ” میر گل خان نصیر چیئر، جامعہ بلوچستان کوئٹہ“ نا کنڈآن ہم سال 2015ءٹی اسہ اوار پدا ہندن آن ہندن شینک کننگا۔ کتاب اٹی میر صاحب نا خاص وڑاٹ ہرا اردو شاعریک ساڑی ءُ، یا ہرا بلوچی شاعری تے اردو زبان اٹ بدل کننگانے، ای اوفتے براہوئی زبان اٹ بدل کننگ نا کوشست کرینٹ۔

دا بیرک ہچ شیف مف

ارے دا سخت انگا کسر

ہراڑا راہی اُن روان

گروک چیلک ایتنگ ءِ

کہ دشمن ءِ دا آسمان

زمین چنڈ نا دا ہیژ….

ختم مننگ اٹی ءِ نشان

پِننگ ءِ سگ حوصلہ

ارے دا سخت امتحان

جوان داڑے دُو پہ دُو

او موت اتون کے جنگ جُو

کسر ٹی دا روان مریر

کہ زہر تِنگسا او کہیر

تلف آ کاٹم ءِ تخر

کفنک جان آتا مریر

او کیر غیرت اٹ عمل

سرہ نا سودا ءِ خلیر

ہرا تا بُڑز ءِ حوصلہ

کہ جوزہ اُست اٹی شلر

ہرا کہ زغم آتیان خلپ

ہرا کہ توپ آتیان سلپ

ہرا کہ سخت جہد اٹی

مرے او پُر دہشت آن

او سدخہ کاٹم آتے کیر

مریر سہب انا نشان

اے دشمن آتا دب دبہ

مرے کسر نا مِش تیان

او تینے خاخر اٹ بٹر

کہے وا خاخر اوفتیان

وڑ اٹ خلیل آن بار کیر

او بُڑز منصب آ مریر

مرے تُرند آ تیز ءِ سر

ہلہ….! دا جہد انا سفر

عمل نا آزموندہ غاک

اِرادہ جنگ اکن روان

کہ اونا دا پت آتے ٹی

پت اس ترند ءِ پُر غم آن

وطن نا دا ٹی لج و پام

روان اُن اوڑا گام پہ گام

نم ہرفبو سنگت آک قدم

اگر کہ مس سرہ قلم

کسر تے ٹی خلیس ءِ گر

نی ہمت ءِ کر تازہ دم

گروک چیلک ایتنگ ءِ

اگر کہ مَش نا کچ غم

دا جان ہنا تو انت مس؟

تدیسہ ہِن روان مر

دا بیرک ہچ شیف مف

(پنہ 97 آن 100)

٭٭٭

 بشہ بلوچ نوجوان

گربام پاش مس عیان

روان ءِ مُستی کاروان

توار اٹی ءِ ساربان

اف دا تُغ تا ہِچ زمان

روان کاروان تون مر

……..

عمل نا گام ءِ تیز کر

مفہ نزور داخہ در

مفک اے جان بڈ، سر

دا لوڑہ قید و بند ءِ بر

بر کشک ہندا دام ءِ پرغ

صراحی و دا جام ءِ پرغ

یلہ کر عیش و پام ءِ پرغ

بِسف نی اُست ءِ خام ءِ پرغ

نی ہڑسہ غم تا گام ءِ پرغ

گچین آ کڑد کار مر

……..

دلیر شہسوار مر

سدخہ جاں نثار مر

جوان سرمچار مر

گروک مر، قہار مر

ہُشہ نی اوفتے خاک کر

……..

دا ڈیہہ ءِ اوفتان پاک کر

دا رسم ارّہ چاک کر

خلیس ءِ نی ہلاک کر

نشان ءِ خل نی تاک کر

……..

دا لات ءِ نی منات ءِ نی

بُت آتا سومنات ءِ نی

یا تینا تینا ذات ءِ نی

دے ٹک، سبزبات ءِ نی

ترند آ ذات پات ءِ نی

دا ڈیہہ آن کشّہ تا، ہرحال

……..

تفس نے رنج ڈکھ ملال

خدا نے ایتو ءِ کمال

ترو ءِ ہر بشر حوال

بلوچ تیز گام ارے

……..

مدام شاد کام ارے

نئے قید اسے نا دام ارے

کہ تُولنگ ہم حرام ارے

نصیر خوش کلام ارے

کنا اودے سلام ارے

(پنہ 67 آن 69)

٭٭٭

وغد انا ہکّل

مبو قوم انا بش جوان آک نم

وطن نا بشہ، پاسبان آک نم

……..

کہ ویل آتا پلویڑ اٹی ءِ وطن

سویل آتا گواچی ءِ زیبا چمن

کہ لتاڑ اٹی ءِ دا کوہ و دمن

مبو قوم انا بش جوان آک نم

وطن نا بشہ پاسبان آک نم

……..

کہ تالان دڑد آتا جمّر مننگ ءِ

تہو ہم جشُوک آ حوال ءِ اتنگ ءِ

گروک اس کہ بُڑز آن چیلک تننگ ءِ

بشہ….! وغد انا راز دان آک نم

وطن نا بشہ، پاسبان آک نم

……..

کرینو دا جمّرک تہار آتے تالان

تہو دنز و لوڑ آک اریر چار کنڈ آن

کرے جاگہ داڑے تُرند انگا طوفان

مبو قوم انا بش جوان آک نم

وطن نا بشہ، پاسبان آک نم

……..

تہو تے ٹی آشوبی کوکار اسے

دا جمر تے ٹی دُژمنی قار اسے

کہ زمزیر آتا بس شلکار اسے

مبو قوم انا بش جوان آک نم

وطن نا بشہ، پاسبان آک نم

……..

بشہ باوہ پیرہ نا غیرت نا خاطر

پشہ اُلس و خلقت نا عظمت نا خاطر

بشہ شیف مِش تا عظمت نا خاطر

مبو قوم انا بش جوان آک نم

وطن نا بشہ، پاسبان آک نم

……..

بشہ، نہ تو بدنام نی مِش مریسہ

بشہ، نہ تو بے نام نی مِش مریسہ

بشہ، نہ تو ناکام نی مِش مریسہ

مبو قوم انا بش جوان آک نم

وطن نا بشہ، پاسبان آک نم

……..

بشہ، لانچ آستونک ءِ بُڑزا کرف

بشہ، کوپہ ءِ کوپہ تون نی سلف

بشہ، آہن ءِ آہن تون نی خلف

مبو قوم انا بش جوان آک نم

وطن نا بشہ، پاسبان آک نم

……..

بشہ داسہ دنیا جہان ءِ بدل کر

ڈغار ءِ سُرف نی، زمان ءِ بدل کر

بشہ، وخت دور ءِ مکان ءِ بدل کر

مبو قوم انا بش جوان آک نم

وطن نا بشہ، پاسبان آک نم

……..

نصیری جغر ءِ سفا شاد کننگ

تباہ گلستان ءِ وا آباد کننگ

غلامی آن ڈیہہ ءِ دا آزاد کننگ

مبو قوم انا بش جوان آک نم

وطن نا بشہ، پاسبان آک نم

……..

(پنہ 105 آن 108)

٭٭٭

کُرد، اچکزئی

کفر انا دا گُگ تہار اٹ رُژن ءِ ایمان خواوہ

 بیڑی ءِ بے سیبو آ، فضل ءِ خداغاں خواوہ

……..

خوانہ گُجغ آتے رُوتن دا غلامی ناکہ نن

بس ضرورت ءِ سبخ اس سِخت قرآں خواوہ

……..

آجوئی نا رحمت آک ہم مُلک و قوم آ وا شلور

ہاں….! خلیلی اڈ ایتن، عئید قرباں خواوہ

……..

جیل تینا مون وہے، کُرد اچکزئی ہم برے

دا خڑینک نوکاپ اٹی وا، بس دن ءُ طوفان خواوہ

……..

نن اگر بیدار ارین، وا ہم کسر ہچ دُو بفک

ای کسر شونی کہ دا یوسف علی خان خواوہ

……..

دیر دا ہیت آتے پاہک کننگ ہچ اس کپنہ

پنت تروک ءُ مہربان شہباز طوفان خواوہ

……..

او ہرا سے جہد ءِ پا نن توں مننگ اف نصیر؟

جہد اسے کن ای ترند و تازہ ءُ ایماں خواوہ

(پنہ۔ 100 آن 101)

ہفتئی تلار

تاک: 21

P# 03

30 May- 05 June 2020

Get real time updates directly on you device, subscribe now.

Leave A Reply

Your email address will not be published.