الخافض جل جلالہٗ:

الرافع جل جلالہٗ

مونی دروک آ

دا اسم مبارک آتا بارو اٹ منہ سِفت دا وڑ ءُ:

-1 اولیکو سِفت اٹ تا عالم دینک دن نوشتہ کرینو کہ ”الخافض، الرافع جل جلالہٗ“ ہمو ذات ءِ پاننگک کہ ہرا انصاف نا ترازو ءِ شیف و بڑزا کے۔ نیک و بد انگا کاریم تا رد اٹ عمل آتا ترازو ءِ شیف بڑزا کروک آ ذات ءِ الخافض، الرافع پاننگک کہ دا کاریم ءِ بیرہ او کننگ کیک، پین کس اس کننگ کپک۔

-2ارٹمیکو سِفت اوفتا دادے کہ اللہ نا ذات الخافض و الرافع جل جلالہٗ دا سوب آن پاننگک کہ کافر آتے اوفتا کفر و الحاد نا سوب آن خوار، ذلیل و پد بٹک، و مومن آتے تینا کنڈ آن عزت و نصرت اٹ مونی دیک۔

-3 مسٹمیکو دا وڑ ءِ کہ الخافض، الرافع جل جلالہٗ ہمودے ہرا تینا دشمن آتے بے یارومددگار اِلے، پد بٹے تا۔ و تینا دوست آتے تینا خڑکی و نیک بختی ءِ نصیب کے، مونی دے تا۔

-4 چارمیکو سِفت دا اسم مبارک آتا دن نوشتہ ءِ کہ الخافض، الرافع جل جلالہٗ ہرا بد بخت آتے گمراہ کے و پد بٹے، و نیک بخت آتا راہشونی ءِ کے، مونی دے و بلند کے۔ 

دا کل سِفت آتا خلاصہ دا مس کہ اللہ جل شانہٗ نا منشا کس اسے پد بٹے کس اسے مونی دے، ہندا مونی دننگ و پد بٹنگ ءِ ننا جون اٹ ہم تخانے، دنکہ بندغ نا کاٹم کل ہزوہ غاتیان مونی و بڑز ءِ، کل ہزوہ غاتا زی آ اونا سروکی ءِ، و نک کل آن شیف یعنی پست ءُ، تینا سروک نا ماتحت ءُ، ہندا وڑ ہر اعلیٰ سروک مریک، و ہر ادنیٰ ماتحت مریک، ازگار و نیزگار نا مثال مرے یا پوٹو و مش انا، مالک و مزور نا مرے یا بوتار و بزغر نا دا کل اونا نظام اٹ چلینگرہ، انتئے کہ الخافض و الرافع اونا ذات ءِ پین کس اف، اونا منشا کس اسے پست کے کس اسے بلند کے، کس اسے مونی دے یا کس اسے پد بٹے۔

از ابن الحسن ابابکی