حاجی شاہ بیگ شیدا، فن و شخصیت

زند پدریسہ جہد انا پن ءِ، تانکہ انسان زند اٹی ٹھوکر کنتنے، زند انا قدر ءِ پہہ مفک۔ دن کہ انسان اسہ گوازی اسے با تننگ آن پد کٹنگ نا کوشست کیک، انتئے کہ خیسن خاخر اٹی ہشنگ آن پد کندن جوڑ مریک۔ مہر اسہ ہندن ئُ خزانہ اسے، نی دادے اخس کہ بشخس کم مفک، بلکن زیات مرسا کاہک۔ انسان ءِ ہر وخت اونا کڑدار نا آدینک اٹی ہُر، بیرہ گفتار نا غازی آ بھلو اُست اس تفپیس۔ ہرا بندغ کہ ہرا وخت دا پاہک کہ ای اُٹ، چاس کہ او ہچ اس اف۔

ای کم زیات چل سال آن حاجی شاہ بیگ شیدا تون سنگت اُٹ۔ ای اودے بھاز خڑک آن خنانٹ۔ اونا پیشانی مدامی ملوک ءِ۔ بھاز مہربان ملنسار ئُ انسان اسے۔ اونا ہرا بندغ تو منہ دے توڷ بش مس، اودے تینا کیک۔ رواداری، سگ، صبر جیرت اودے میرات اٹی ملانے۔ بغز کینہ غرور تکبر خود ستائی دا گڑاک حرف غلط آنبار اونا زند انا کتاب اٹی افس۔ اونا دا ہم عادت ءِ اگہ کس پد پشت کس انا پچار ءِ کے او ہمے وخت اسکان باور کپک تاکہ تینٹ ہمو ہیت انا تلّا اسکان سر مف۔

درسر اسے آن اونا ادب تون تعلقداری مسنے، ادبی حوالہ اٹ کل آن زیات اونا توڷ بش عبداللہ جان جمالدینی تون مسنے۔ حاجی شاہ بیگ شیدا صاحب اودے تینا استاد ہم پاہک۔ او براہوئی شاعری آن بیدس نثر اٹی ہم بھاز کاریم کرینے۔ داڑان بیدس حاجی صاحب اسہ جوان ئُ مقرر اس ہم ارے۔ حاجی شاہ بیگ صاحب ءِ دینی معلومات اٹی بھلو معلومداری اس ارے۔ دینی حوالہ اٹ او سیرت پاک نا منظوم ترجمہ ءِ ہم کرینے۔ ای و حاجی صاحب اسیجا ڈپٹی کرینہ۔ دفتر اٹی ننا کمرہ ہم اسٹ ئس۔ نن پنچ سال FAO پراجیکٹ اٹی ہم اسیجا کاریم کرین۔ مچ آ پاکستان ءِ اسیجا چرینگانن۔ ای دا ہم خناٹ کہ او مسافری ٹی ہم تینا سنگت ءِ مونجا مننگ کن اسل الیپک۔ ننا پراجیکٹ نا سینئر آک کہ امریکن و اٹالین ئسر بھاز کاریم تے حاجی صاحب نا سلاہ اٹ کریرہ، اوفتا پاننگ ئس کہ دا جاگہ نا مخلوق نا نفسیات ءِ حاجی صاحب ننے آن زیات پہہ مریک۔

ایہن تو اونا زند انا بھلو وخت اس یونین سازی مزور تا حق آتا جہد اٹ گدرینگا۔ ہندا بارواٹ اونا اسہ کتاب اس ہم ”خید انا زباد“ نا پن اٹ شینک مسنے۔ اوٹی ہم خواری کش و مزور نا حق آتا ہیت ءِ کرسا اوتا محنت آتے سلام پیش کرینے۔ او دا ہم پارینے کہ اگہ دنیا ٹی مزور مف تو دنیا ٹی ہچ ئُ کاریم اس مننگ کپک۔ مزور نن و دے خواری کیک، خید خلیک، واہم ہمو آسراتی ءِ خنپک ہرانا کہ او حقدار ءِ۔ ہندا بارواٹ اونا اسہ نظم اس ہم پیسہ نا عنوان اٹ ارے۔

ابو ءِ اڑے پیسہ

اے اے اڑے پیسہ

امید نا دور باری

اےڑان ہلیک نے جاڑی

ایڑان کہ نی ردیسہ

ابو ءِ اڑے پیسہ

داڑان بیدس اونا اسہ کتاب اس ”یک پٹک“ نا پن اٹ زیر طبع ءِ۔ ہندا سال اٹی انشاءاللہ بریک۔ دا کتاب اٹی ہم حالیت آتا شیف بڑزی نا نظم اٹ جائزہ ءِ ہلکنے۔ حاجی شاہ بیگ صاحب نا داہم پاننگ ءِ کہ مچ آ زند اٹی ای ہچ ئُ کاریم اسے آن نا اومیت متنٹ۔ ہرا کاریم نا ارادہ ءِ کرینٹ، ہمو کاریم ضرور مسنے۔ اونا ہندا ہمت و حوصلہ ءِ مون آ تخسا اینو آن دہ سال مست نن تنظیم اسے نا بنداو ءِ تخان۔ او وخت آ حاجی صاحب ننا سرپرست اعلیٰ ئس۔ اوکان منہ سال پد مچے نا ٹہنگی نا سوب آن گڑاس سنگت آک تین کن جتا ئُ تنظیم اس جوڑ کریر، اوکان پد نن حاجی شاہ بیگ شیدا صاحب ءِ تاحیات آماچ ادبی دیوان نا صدر کرین۔ ای اینو ہم آماچ ادبی دیوان کن حاجی صاحب نا کوشست آتے لکھ ستا نا لائخ تکوہ۔ درو ہرا نہال ءِ کہ نن آماچ ادبی دیوان نا پن اٹ تخان اینو الحمد للہ اسہ درخت اس جوڑ مسنے۔

نن حاجی صاحب نا سروکی ٹی اونا سیخا ٹی تولوک تینا لمئی آ بولی کن اخس کہ ننا وس ءِ خذمت کننگ اٹی اُن۔ دا چنکا وخت اٹی آماچ ادبی دیوان دا وخت اسکان بیست و پنچ کتاب شینک کرینے۔ داڑان بیدس بھلو بھلو سیمینار ہم کوئٹہ مستونگ اٹی اڈ تسنے۔ مستی ہم کوشست ہندادے کہ انشاءاللہ اسہ سال انا پنچ کتاب ضرور شینک کین۔ کل آن بھلا رواداری نا شاہدی دادے کہ حاجی صاحب نا چندی کتاب آک شینکاری کن تخوک ئُ، واہم او تینا کتاب آتے پد بٹینے۔ نئے بیرہ آماچ نا سنگت آتا کتاب آتے شینک کرینے بلکن کوئٹہ، مستونگ، مچھ، نوشکے نا ایلو تنظیم آتا کتاب آک ہم شینک مسنو۔ اینو ہم ادبی دنیا ٹی حاجی صاحب نا بھاز بھلو پن اسے۔

حاجی صاحب نا پاننگ ءِ کہ ہرا ادارہ، تنظیم، اخبار، رسالہ براہوئی زبان کن کاریم کننگ اٹی ئُ کن کن کل تا شرف کڑزرہ۔

دعا گو اُٹ کہ حاجی صاحب ہراجوزہ است انا ہُب اٹ تینا لمئی آ بولی کن کاریم کننگ اٹی ءِ۔ اللہ پاک اونا کاریم تے برکت شاغے اونا عمر ءِ لکھ اس کے۔ آمین