۔’’مزل‘‘، اسہ جاچ اس(3)۔

 

کتاب ’’مزل‘‘ نا اولیکو شاعری زمزیر نا ہاٹی ٹی ءِ، ہرا اسہ مناجات یعنی دعا اسے آن بنا مریک۔ ہرانا سرحال ’’اے خدا مہربان‘‘ کر ڈغار آ پر اس۔ دا نظم اٹی یوسف عجب، اللہ پاک آن دعا کننگ ءِ کہ کرن آتا ءِ دا ڈغار آ پر متنے، بے پری نا سوب آن ڈکال کرینے۔ او دا احساس ءِ است اٹی تخانے، دعا کیک و پاہک:

اینو ڈکال اٹی

سخت انگا سال اٹی

دشت ہوغک سفا

خن تے پڷک سفا

………

زیب اٹی اف گدان

اف ہتم نا نشان

شار بے شون ءِ کل

زند جگجون ءِ کل

نہ یقین نہ گمان

نہ کہ ڈس و نشان

دیر ءِ نن پٹنہ

داخہ در ہوغنہ

نا در آ اے خدا

نن ارینک گدا

کر ڈغار آ پر اس

او دشت، گدان، ہتم، شار، زند، یقین، گمان تون اوار مچ خلقت کن دعا کیک۔ دا ڈکال اٹی سخت انگا سال اٹی دیر پٹنہ، اے خدا نا در آ ہوغنہ، نن نا گدا ارینک نی کر ڈغار آ پر اس۔

اسہ غزل اسے نا تینا مطلع ٹی تلمیح سے تشبیہہ نا وڑ اٹ پاہک:

نن سار اٹی گنوک اُن، دا شار اٹی گنوک اُن

منصور ارین دن چا، ہر دار اٹی گنوک اُن

اینو ہم دا راج اٹی ہر سار والا بندغ ءِ گنوک پارہ۔ انتئے کہ او سار انا ہیت ءِ کیک۔ حق پاہک، و حق پاروک آ ءِ گنوک پارہ۔ دن کہ منصور ءِ گنوک پاریرہ، و پاہو تسر تے:

قدر افک بندغ ءِ دا زند اٹی

لوز جوان ءُ مرک اٹی زو پٹرہ

دا شعر ننا مخلوق نا تب انا ڈیک ءِ ایتک، انتئے کہ تاکہ ننا راج اٹی بندغ زندہ ءِ، اودے قدر اف، اگہ کسک گڑا نن اونا سفت کن لوز پٹنہ، ولے ننے ہچ دو بفک۔ بندغ زندہ ءِ گندہ ءِ۔ بایدے کہ بندغ نا قدر ءِ اونا زند اٹی کین:

بھاز لائخی تو پرغک بندغ ءِ

جنگ اٹی ہم حوصلہ کچ اٹ مرے

یوسف عجب تینا غزل نا دا شعر اٹی انسان نا لائخی نا ذکر ءِ کرینے، لائخی تو جوان ءُ گڑا سے، ولے کچ اٹ مرے، انتئے کہ بھاز لائخی ہم تو بندغ ءِ پرغک:

ہرا وخت اتون بال کننگ تپس

گڑا اوفتے کن سزا زندگی ءِ

دا شعر اٹی شاعر اسہ حقیقت اسے درشان کرینے کہ وخت اسہ ہندن ءُ گڑا سے ہرا بندغ نا دو آن اسیکا ہنا، پدا مشکل ءِ دو برے۔ وخت اتون بال کننگ نا مسخت دادے وخت ءِ تینا ڈول اِلنگے، او وخت آن فائدہ ہرفنگے، ہراڑان وخت ہنا پدا اوڑکن زندگی سزا جوڑ مریک۔

ہفتئی تلار

تاک:06

11-05 فروری 2022ء

پنہ: 04