۔”مدینہ نا مسافر“ اسہ جاچ اس

بیشک سفت اللہ تون زیب کیک، ہراکہ دا کائنات ءِ تخلیق کرے، او عرش انا مالک و فرش انا مالک ءِ۔ چرینگوک و بال کروک آتا مالک ءِ، انسان تینا رب انا شکر ءِ ادا کے، ننے مسلمان اُرا سے ٹی ودی کرے، و حضرت محمدؐ نا اُمتی نا شرف ءِ بشخا، ننا حق دا جوڑ مریک کہ نن اللہ پاک نا سفت ءِ کین و آخریکو پیغمبر حضرت محمدؐ آ بے کچ درود پان انتئے کہ اینو نن انت اس کہ ارین اونا نسبت آن ارین، ہندن ننا شرفمند آ خواجہ پروفیسر خدا داد گل ہراکہ ہچ ءُ درستی راستی اسے نا آہری اف، اونا کاریمک تینا لمئی آبولی کن زیات مسنو، افسانہ مرے، ڈرامہ مرے، اونا اسہ پن اس جوڑ مسنے۔ ننا دا یقین ءِ کہ اوڑا اللہ پاک نا حضرت محمدؐ نا خاص کرم ءِ، ہراکہ ”بغداد نا مسافر“ آن پد تینا لمہ باوہ نا دعاتا برکت اٹ داسہ ولدا نا مدینہ پاک نا مسافر جوڑ مس۔ او تینا اولیکو سفر نامہ ٹی کیہی پاک انگا جاگہ غاتیا ہنا و زیارت کرے۔ اسہ جاگہ اس نوشتہ کیک کہ سفر و مسافری آزمائش آتا امتحان نا پن ءِ۔ سفر بندغ نا جوزہ، چاہنداری، عمل، اسٹی، خڑکی، مریِ، است و زبان نا امتحان ءِ ہلیک، ولے ہراتم کہ ہنین آ نبی پاک سلطانِ مدینہ سرورِ کائنات محسن انسانیت، دوجہان نا خواجہ حضرت محمد مصطفیؐ نا مبارک گلزمین نا ہیت مرے تو گڑا اُست انا توار ہم بدل مریک، مزل آک در و دیوال آک ہم بدل مریرہ، گامک تیز مریرہ، وخت انا سما تمپک۔ پروفیسر خدادادگل صاحب تینا سفرنامہ ٹی اسہ اسہ ہیت ءِ بھاز کڑمبی اٹ نوشتہ کرینے کہ ہرکس مدینہ پاک آ ہنتنے ہم اودے ہندن لگک کہ ای ہم ہندا سفر اٹی اوار اٹ، یقین اٹ اوڑے گام تخنگ تون قسمت آک بدل مریرہ۔

بیشک دا ہیت راست ءِ کہ بیت اللہ شریف و مدینہ جان نا حاضری پیسہ اٹ مفک، بلکن سرکارِ دوعالمؐ نا مہر و اللہ جان نا خواہفنگ اٹ مریک۔ گل صاحب ءِ داکان مہالو ہم بھاز وار مدینہ پاک نا زیارت نصیب مسنے، ولے او اسہ جاگہ اس بھاز ارمان اٹ دا پاہک کہ ہرا ای مکہ ٹی ئسٹ دا تو جدید انگا مکہ ئس، دا سعودی نا مکہ ئس۔ داڑے تو چندی ڈاکہ نا بھلا بھلا ماڑیک ہوٹل آک، شاپنگ آک ئسر۔ جدید آن جدید انگا موٹر گاڈیک ئسر، ای داڑے نئے ہچ آتا قافلہ خناٹ نئے داڑے شوان و میل/ تاکر ءِ خناٹ نئے کنے داڑے مش انا کوٹھو آک نظر بسر نئے داڑے گدانک ئسر۔ جدید انگا مکہ ءِ خننگ تون بندغ ءِ داگمان مریک کہ داعرب نا سرزمین اف بلکہ دا یورپ نا شار اسے۔ داکان پد او تینا سفر نا حوال ءِ لکھسا حجر اسود نا بارو اٹ ہم بھلو چاہنداری اس ایتک، اوکان پد مطاف نا بارو اٹ حطیم نابارو اٹ ہم چاہنداری ایتک۔

داکان پدآب زم زم نا بارو اٹ نوشتہ کیک کہ آب زم زم ہربندغ نا نصیب اٹ نوشتہ مفک، چندی بندغ آک زم زم نا چشمہ غان ملاس بریرہ۔ بیت اللہ شریف نا جئی بندغ آتے ای تینٹ خنانٹ کہ زم زم ناجاگہ غا منرل واٹر زیات کاریم اٹ اتیرہ۔ دے ا س کہ زم زم اوفتا نصیب اٹ نوشتہ اف تو اوفک زم زم امر نوشی جان کننگ کیرہ، دا کل نصیب نا ہیت آک ءُ۔

بیت حضرت حلیمہؓ:۔

اسلام کن قربانی آن کس اس نمن متنے، پروفیسر خداداد گل ہراڑے کہ حضورؐ چنک آن بھلن مسنے، اونا ہم ننے بھلو چاہنداری اس تسنے، تاریخ نا کتاب آتیان ہندا پک ءِ۔ او بیت حضرت حلیمہؓ نا بارو اٹ تیناخیال آتا درشانی ء کرینے کہ بیت حلیمہ سعدیہ ؓبختاور آ رحمت آتا جاگہ ہراڑے کہ کنا خواجہؐ چنک بھلن مسنے۔ ہراڑے کنا خواجہؐ تینا چنکی ءِ گدریفینے۔ ہراڑے کہ تاجدارِ انبیاؐ گودی بی بی حلیمہ سعدیہؓ ناچنا تتون گوازی کرینے۔ بیت حلیمہ سعدیہ ؓبیت اللہ شریف آن کم و وَد یک و نیم سدکلو میٹر آن زیات مُر ءِ۔ بیت اللہ شریف آن سدکلو میٹر طائف نا شار ءِ۔ و ولدا طائف آن شست کلو میٹر نا کچ بیت حلیمہ سعدیہؓ مریک، دن پا کہ گودی بی بی حلیمہ سعدیہ ؓنا مبارک آ بختاورآ اُرا مکہ مکرمہ غان 160 کلو میٹر اس مریک۔

قبیلہ بنو ثقیف:۔

631 عیسوی ٹی غزوہ تبوک نا وخت آ مسلمانک بھاز زیات وس انا خواجہ ئسر، مسلمان تا مون اٹ طائف نا بندغ آک تینے نزور خیال کریرہ۔ ہنداسوب آن اوفک تینا بندغ مکہ شریف آ مون تسر، و اسلام نا قبول کننگ نا پڑو کریر۔ طائف آ سد سال عرب آک حکمرانی کریر۔ ریاست مدینہ ٹی مسجدنبویؐ نا حثییت مسلمان تے کن عبادت گاہ، کمیونٹی سینٹر، عدالت و مدرسہ نا ئسکہ۔ تاریخ اسلام شاہد ءِ کہ کل سیاسی ویل آتا ایسر کننگ و کانود جوڑ کننگ کن مسجد نبویؐ پارلیمنٹ ہاؤس نا کڑد ءِ ادا کرینے۔ عدالتی فیصلہ غاتے کن دا مسیت سپریم کورٹ نا کڑدار ءِ ادا کرینے۔ ہر وڑ انا تعلیم ہندا مسیت آن کننگاکہ کُل راجی آ کاریمک ہندا مسیت آن مسُرہ۔ واپار و کشت و کشار نا ویل آتے ایسر کننگ کن ہندا مسیت چیمبر آف کامرس و زرعی ہاؤس نا کڑد ءِ ادا کرے۔ دفاعی و جنگی حکمت عملی نا ہندا مسیت مرکز ئس۔ رسول اللہؐ ہرا وخت آ علاقہ اسے آ جہاد کن لشکر ءِ مون تسکہ تو اونا تشکیل ہندا مسیت آن مسکہ۔ رسول اللہؐ مسجدنبویؐ ءِ بیرہ عبادت نا جاگہ اس اڈ تتو، بلکن مخلوق نا، راجی، سیاسی، علمی و زند انا ایلو بشخ آتا ویل آتیا ہم ہنداڑے ہیت و گپ مسکہ۔ سلاہ و سلابت مسکہ، و فیصلہ غاک مسُرہ۔ خداداد گل تینا تاثر آتے بھازخوڑتی اٹ بیان کرینے ہرانا اندازہ دا نوشت آتیان جوان خلنگک۔

روضہ رسولؐ نا بارو اٹ او ننے معلوم کرسا پاہک کہ روضہ رسولؐ اٹ انسان ءِ اسہ عجب ءُ کیفیت اسے آن گدرینگوئی تمک ہراکہ جائی لوز آتیٹی بیان مفک۔

روضہ رسولؐ آ سرمننگ تون ہر بندغ نا دا است خواہی مریک کہ روضہ مبارک نا جالی تے بک ہلیو، دو تے بڑزا کیو، دعاکیو، ولے اوڑے نئے بک ہلنگ کن الرہ، نئے دُو تے بڑزا کننگ کن اِلرہ۔ سوب دادے کہ اوڑے کیہی وڑ انا بندغ آک بریرہ، و بھاز آک روضہ مبارک نا مہر اٹ ہنداخس مونی کارہ کہ اوفتیان بے حرمتی نا گمان مریک۔ ولے ہرا کہ بک ہلنگ خواہک اوڑکن تو دا وڑک ارمان اریر۔ و نوشتوک کن ہم دا ارمان اسے، و او تینا ارمان تا درشانی ءِ ہم کرینے۔

او تینا دا سفر نامہ ٹی ہندن ءُ واقعہ بیان کرینے، کہ ہر لس بندغ ءِ اوفتا سما مفننگ نا گمان ارے، و داڑتون اوار دا سفر نامہ غان خوانوک آتے پوسکن بیت اللہ غا ہنوک آتے کن آسراتی و راہشونی نا سوب ہم ودی مریک۔ ای ہراتم دا کتاب ءِ خواناٹ تو کنے ہندن لگاکہ کہ ای مدینہ نا گلی تیٹی پیریکننگ اُٹ۔ و کنا است خواہس کہ اللہ جان تینا حبیبؐ نا برکت اٹ ننے بیت اللہ شریف و مدینہ پاک نا زیارت ءِ نصیب کے۔ (امین)

ہفتئی تلار
تاک: 41
29 October-04 September 2022