کنا افسانہ ہندادے

 

فیضان اینو بھاز خوش ئس اونا رزلٹ بسوسس، او براہوئی ڈیپارٹمنٹ نا امتحان اٹ ٹاپ کریسس۔ اونا پن گولڈ میڈلسٹ آتیٹی ہم بسوسس۔ مطلب دا کہ اودے اسہ جاگہ اِرا خوشی رسینگاسس۔۔۔۔۔

دا حوال اوفتا خاہوت اٹ دے انا روشنائی آنبار ساہت اسیٹ تالان مس۔۔۔۔ کل اُرا والاک تے گل آن بال مسر۔۔۔۔

لمہ جان تے تینا مار ءِ دو مون و تینے اوڑا ندر و خیرات کننگ ئس کہ ”اللہ جان کنے نا دڑد ءِ نشان تف، فیضل جان۔۔۔۔“

او اینو سہب اتون وختی بازار آ ہننگ نا تیاری تیٹ لگا کہ سنگت آتیا دا خوشی نا حوال ءِ سر کے۔۔۔۔

او تیار مس اُرا غان پیش تما و پیش تمنگ تون منہ گام مون مستی ہرفیسُس کہ یکدم اَسہ بھلو پراد اس خف تیا تے تما۔۔۔۔ او ہندن سٹا دن کہ کس اس اودے پَخ کے۔۔۔۔

دا پراد اودے یکدم پلویڑ کرے و خمب اٹ ہلک، ہیجفے خید اٹ اَسٹ کرے تے، بیرہ خید آخا دیچہ انتئے اودے ہندن چورہ کرے کس پاہے او تینا خاہوت ءِ ولفنگ کن مچ دے پوریا کرینے و داسہ ژند و بند، بے سیک تینا نپاد آ تموک ءِ۔۔۔۔

اول تو اونا کاٹم ہندن کاریم ءِ اِلا دن کہ اسہ ناجوڑ اس سال آتیان تہو خلنگ نا سوب آن دا ہم تِپ کہ اونا ہَد و اویل اٹ یا تہٹی جون اٹ انت مننگ ءِ، یا اودے دا ہم خبر مف کہ او انت اسے، ارے یا اَف، یعنی ہر اَست و نیست آن نابلد مریک۔ او ہم ہندن ءُ جنجال اسے نا گواچی ئس۔۔۔۔

اسہ وار اتون دانگ اینگ ہُرا، ولے پہہ متو، پراد نا توار ئس، ولے ہراکان بننگ ئس، دن داسکان کاٹم تے تمتوکہ۔

داسہ دا بیرہ پراد اس سلتویسس، دا پراد اتون نالہ و مودہ، پوہاڑ، گار پراد، ہوغنگ، پٹنگ آک ہم اوار تماسر و دا توارک پین ترند مننگ ئسر، و اودے تینا پلویڑ اٹ پین زوراکی اَٹ ہلنگ ئسر۔۔۔۔

بلکہ دا توارک اودے اسُل است ترخ کننگ ئسر۔۔۔۔

زرہ سے آن گڈ ہوش و سار اٹ بس، تو او تینا مُخ ءِ دیوال اسیٹ تس جوکہ کرے۔۔۔۔

دامون ایمون آ ہُرا نئے بندغ اس ئس، نئے بندغ نا ذات، نئے ساہدار اس ئس، نئے پین بلاس۔ ہچ اس ہم الو کہ او سوج کروسس کہ دا عزرائیلی آ توارک ہراکان بننگ ءُ، کہ کنے سکرات آ رسیفینو۔۔۔۔

ولے دا سوج سوج اس سلیس۔۔۔۔ کس اسے آ سر متو۔۔۔۔

او دا سوچاکہ مننگ کیک کل ہندا پراد آتا شوہاز اٹ پیش تمانو۔۔۔۔

مننگ کیک خلق انا خلق خلیس آن اُرا تیٹ سُرپانے تینے۔۔۔۔

کنے کس ہُرے ای ہرا حال آ رسینگانٹ۔۔۔۔ کل ہندن مرور۔۔۔۔

دا ہم مننگ کیک دا صور انا توار ءِ، کل ہِس مسنو، داسہ کنا وار ءِ۔۔۔۔

وا پدا تین تون اختلاف کرے کہ اگہ دا صور انا توار ءِ کل ہِس مسنو گڑا دا پراد آک دنا ءُ، ہراکان بَننگ ءُ۔۔۔۔

دن ہم مننگ کیک ای بیران مسنٹ و کن کن کنا خاہوت، ہمسائیک، سیال آک تینے پِٹنگ ءُ، خلنگ ءُ، چانپٹ کاری کننگ ءُ۔۔۔۔

ولدا اختلاف کرسا پارے اگہ ای بیران مسنٹ گڑا دا دیر ءِ گلی ٹی سفا انگا پچ آتیا گندی خلکنے تولوک ءِ۔۔۔۔ نہ نہ نہ دا ای اُٹ ای زندہ اُٹ۔۔۔

گڑا اے دیر ءِ کہ ہراڑکن آسمان ءِ کاٹم آ ہرفنگانے۔۔۔۔

بش مس اُرا کن مون کننگ کن گیگ کرے تو ڈغار اٹی لگا۔۔۔۔۔

”دا مُسہ تُو اٹی فیضان ءِ ہندا بیماری نا سوب آن اِرا وار مُست اُست انا دورہ مسوسس و مسٹمی وار ہندا ئس۔ دا خل/ داسکان تو کس ءِ زندہ اِلیتنے۔۔۔۔“

”دا ورنا اُست انا دورہ نا سوب آن دا کوڑی آ جہان آن موکل کرینے۔۔۔۔۔ اللہ پاک بہشت اٹ جاگہ ایتے تے۔“

ڈاکٹر نا دا پاننگ تون اسہ بھلو چیہانٹ اس ہسپتال ءِ کاٹم آ ہرفسا یکدم کرار مس۔۔۔۔ و دا چیہانٹ رحیم بشخ نا اُرائی سدگنج نا ئس۔۔۔

رحیم بشخ ہرادے شش تُو مُست اونا مُسہ ورنا لشکر خان، مردان و دلوش تون اوار خسنگاسس۔۔۔۔

ڈاکٹر نا اسہ وار ولدا توار بڑزا مس پارے ”دا ورنا تینٹ ہم ہنا و تینا لمہ جان ءِ اُست ترخ کرسا تین تون اوار درے۔۔۔۔“

کل سنگت آک ساجدہ ءِ بھاز چُپی اَٹ خف توننگ ئسر۔

ساجدہ تینا نوٹ بُک ءِ ہرفسا نمب اِنگا خن تتون و پنوک آ لوز آتتون پارے:

”سنگت آک! کنا افسانہ ”اُست ترخ“ ہندادے۔۔۔۔“

ہفتئی تلار
تاک: 40
29 October-04 September 2022