سازش و سائنس انا ٹھپ آک

پارہ کہ کورونا سائنس انا ودوک آ ظلم آتیان اسٹ اسے۔ سائنس ہراتم انسان کن آسراتی و اونا ٹھپ آتے بارفنگ نا کاریم ءِ کرے، دنیا اونا سفت ءِ کرسا کرے۔ ولے سائنس انا بج آ انسانی عقل تولوک ءِ۔ انسانی عقل اٹی خیر و شر ہڑتوم آک تولوک مریرہ۔ ہرانا فرق ءِ بیرہ ادب پاہک، و چاہک، و مدام پاش کیک۔ خیر امن و ایمنی خواہک۔ زند انا مسخت و زیبائی آن انسان ءِ خڑک کیک۔ شر زند آن اونا مسخت ءِ پلنگ کن کاریم کیک۔ انسان اٹی انسان نا لائخی و دلیری تیا مش شاغنگ کن گمراہی نا کاریم ءِ کیک۔ قدرت و فطرت مدام شر انا مون آ سلوک خننگک۔ ہرا بندغ قدرت و فطرت نا سنگتی ءِ کرے ہمو بندغ چا زند ءِ اونا مسخت آتے کٹا۔ مرک ہر بندغ کن ارے۔ بیرہ فرق دادے کہ اسہ بندغ اس دادے شر انا سنگتی ٹی گدریفک۔ اسٹ اس خیر اتون ہم کوپہ مرسا دنیا غان کاہک۔ اسٹ آ ادب مدام خیر انا سنگت ءِ۔ او نزور تو مننگ کیک، ولے زند انادشمن اف۔ نئے انسان ءِ شرف انا گمراہی نا پارہ غا دیک۔ ادب انسان نا نزوری تے خلیک۔ بھلا بھلا جنگ آتا نابودی تے پاش کیک، و کرسا بسنے۔ ادب بندغ ءِ تینا علم انا کٹیا ٹی سوگو ءُ انسان اس جوڑ کیک۔ ادب وخت اس ہم بائیولوجیکل جنگ ءِ جوان پاتنے۔ اونا بج آ تولوک آ انسان تے انسانیت نا دشمن تکانے۔ اگہ کس ءِ امن ءِ پٹوئی ءِ تو اودے ادب نا خمب اٹی تولوئی تمک۔ قلم آن بیدس دنیا نا ہر سجلہ بندغ ءِ دتر کیک، تسیفک، بے کفن کیک۔ ادب انسان نا زند اٹی اودے ستر ایتک۔ او کہنگ آن گڈ ہم اوڑکن ستری ءُ دنیا اس آباد کننگ نا کلہو ءِ ایتک۔ سائنس کورونا نا دروشم اٹی اگہ شر انا ایجاد اسے، تو داڑتون مون تننگ کن اسٹ آ اسپر ادب ءِ۔ انتئے کہ ادب جوان بد ءِ چانڑ کیک۔ بندغ ءِ ہر حال اٹی حوصلہ ایتک۔ سرگڑدان نرنگ و ددینگ انگ آن تورک۔ خلقی ادب آن ہلیس پوسکن آ ادب اسکان شاعر ادیب جوان انگا زند انا سفت آتیان پر ءِ۔ ادب انسان آتا نیام انا فرق ءِ کٹفک۔ علمی آ ہر کتاب انسان ءِ اشرف جوڑ مننگ نا کسر ءِ نشان تسنے۔ ایلو جوفہ ئی سیاست انسان تے کن خواری بس خواری ودی کرینے۔ قوم آتے، قوم آتے کن جنگ انا سوب ودی کرینے۔ بندغ ءِ بندغ آن بے شرف کرفینے۔ اینو نا کورونا ہم بندغ کن سبخ اسے کہ سجلہ و واکداری بندغ ءِ مرک آن توننگ کپسہ۔ اسہ پشہ اس ہم بندغ نا دا تیوی آ جان ءِ بارفنگ، گور اسکان سر کننگ نا سوب جوڑ مریک۔ بندغ نا علم اونا پٹ و پول نا لائخی نادراخی تا پہہ مننگ اوڑتون جنگ تننگ نا سوب جوڑ مریرہ۔ سیاست کننگ و دنیا نا سیاست ءِ پہہ مننگ کن بیرہ علم المی ءِ۔ علم نے سَنت و سیوت نا جوانی تے پاہک، علم نے خڑکی و انسان شرفمندی نا نف آتیان معلومدار کیک۔ علم نے آجوئی نا بخت آن واخب کیک۔ علم نے دنیا ٹی مروک آ بدلی ٹی بیداری نا کسر آ شاغک۔ ہرافک علم ءِ سودا کریر، دین ءِ کاروبار جوڑ کریر، ایلوفتے کن دیر و تہو ءِ توننگ نا کوشست کریر، ہموفک زند اٹی رسوا و خوار مسر۔ ہرافک فطرت نا گڑا تا قدر ءِ کتوس، ہموفتیان فطرت خر کرے۔ ہموفتیان سلامتی نا دعا مون ءِ ہڑسا۔ انسان نا تہٹی تولوک آ بدنیتی اینو انسان ءِ انسان آن خڑک مننگ آن توننگ اٹی ءِ دنیا ٹی ہر بروک آ دین (وبا) بندغ کن سبخ اس جوڑ مسنے۔ او سبخ ءِ علم آن بیدس بندغ پہہ مننگ کپک۔
سپر پاور ہمودے ہرا تہو انا، زباد نا، حقی آ خوراک نا، نن و دے انا مسخت آتا بج آ تولوک ءِ۔ اونا وارثی ءِ غرَز تخوک آ بندغ آک ہچ گہس کننگ کپسہ۔ او وڑ ءُ تخلیق نئے انسان آک کرینو، نئے کننگ کرور۔ انسان کن بایدے او تینا ہَد و اویل، وس اسکان سلے۔ ہراتما او قدرت و فطرت آن مونی پیش تمنگ نا کوشست ءِ کیک، اونا نت دُو، و مڈول کاریم ءِ اِلرہ۔ بس انسان ءِ سما مرے کہ اونا زند کُٹک، اونا عمل آک زندہ سلرہ۔ جوان انگا عمل جوان یات مریک، گندہ غا عمل گندہی اٹ۔ حکمران و خلیفہ ہمودے حق و انصاف نا فلسفہ ءِ پہہ مرے۔ و انسان ءِ ہم بایدے کہ او ہندن ءُ حکمران، کماش و خلیفہ گچین کے، ہرا زند انا مسخت ءِ پہہ مریر۔ انسان نا حق آتے خوندی تخر۔ عالم ہمودے ہرا علم انا فلسفہ غان واخب مرے۔ لس بندغ با یلہ مریک۔ ادیب و عالم دوی آ لوز آتا واکداری و کچ انا تاغت آن واقف مریک۔ سائنسدان تجربہ کیک، ادیب تجربہ کپک، او علم انا شینک مروک آ کسر اٹ کاہک۔ ہندا سوب آن تجربہ ٹی سرسہبی ہم ارے، بے سہبی ہم۔ ولے ادب اٹی بے سہبی اف۔ ادیب نا نزوری بیرہ اونا ادب ءِ کنیک۔ دن کہ بھلا دوشہ چنکا دوشہ ءِ کنیک۔ دنیا ٹی اگہ جاگہ اس سرسہبی و جاگہ اس بے سہبی خننگک، تو اوٹی بدنیتی نا بھلو کچ اس پاش مریک۔ جنگل اٹی خاخر نا سوب بارن آ پاٹ مریک، ہرانا سوب آن پالن ہم بچپک۔ ہندا سوب آن ننے بایدے کہ بارن، بے حس آ پاٹ آتے مر تخنگ کن تینا زمواری تے پورو کین۔ تینا بارن آ اِرغ ءِ مرچ و چرپی نا گواچی کروئی اف۔ ہرانادراخی تا سوب جوڑ مریک۔ بایدے اینو نن باوہ پیرہ ئی آ مسیل آتے پہہ مرین۔ ایلوفتا لائخی تے مون آ تخسا تینا لائخی تے بیداری و سما ایتن۔ دنیا نا سازش آتیان تینے پہہ کننگ کن تینا راج ءِ علم و ادب نا ٹیکی ایتن۔ امن نا شئیر لکھن۔ وفا ءِ پاش کروک ءُ کِسہ نوشتہ کین۔ زند انا زیبائی ءِ پین زیات کین۔ اگہ اوفتیا مش اس تموک ءِ تو اوفتے پاش کین۔

ہفتئی تلار، تاک 14

04-10 April 2020