خاخر ہس اکن لگک

اُرا سے ٹی ناگمان خاخر اس کہ لگک، اوتم اُرانا باتی تے ٹی ژڑا بڑا اس تمک۔ چنا تے بھیم اس ہلیک۔ نیاڑیک کوک پاڑو کیرہ۔ ورناک نت دُو خلیرہ۔ کماش آک خاخر نا کسفوک آ وسیلہ غاتا پارہ غا ہُررہ۔ خاخر آن مُر تولوک آک افسوز کیرہ، گڑاس کہ بدخواہ مریرہ، او خوشی آن چاپ خلیرہ۔ ولے گڑاس خیر خواہ دن ءُ ہم مریرہ کہ او خاخر نا سوب آتیا ٹک خلیرہ۔ دن ہم مرور کہ خواہور کہ دا خاخر رہی انا ماڑی تسکان کاہے، تاکہ ایلو اُراک ہم پتک ہلیر۔ دا نیام اٹی ہمو بندغ ساڑی مرو ءِ، ہرا دا خاخر آن مروک آ نسخان آتیا نئے بیرہ افسوز کرو ءِ، بلکن خاخر نا زو اس کہنگ کسفنگ و خاہوت نا نسخان آتا پورواری نا خواہندار مرو ءِ۔ داسہ دا کڑدار آ ہمو بندغ لکھ ستا کڑزک، ہرا خاخر نا سوب آتا معلومداری کن نت دُو خلیک۔ و ہموڑا ہر اسٹ غرغشو ہرا خاخر نا تالان مننگ آ خوش خننگک۔ قدرت نا کانود ءِ بلہ غاک، مصیبت آک کس اسے نا خواہنداری اٹ بفسہ۔ بلہ غاک مصیبت آک نزوری سے آ بریرہ۔ دافتا بج آن آمخی اس ہم مننگ کیک۔ یا گڑا دافتیٹی دشمنی اس تخوک مریک۔ اُرانا کماش بیرہ ہندا سوب آتیا ٹک خلیک۔ ایلوفتیانبار نئے کس آ دشمنی نا شک ءِ گیشتر کیک، نئے دادے آمخی اس خیال کرسا چپ کیک، و نئے نصیب ءِ مون آ تخسا مودہ کیک۔ ہرجوانی و گندہی ٹی سوب اس مریک۔ ہرادے دعا و بددعا ہم پاننگ مریک۔ ولے ننے یات تخوئی تمک کہ بددعا بے کس و مظلوم نا لگک۔ اؤ دعا ہمو بندغ نا لگک ہراٹی پش اس ہم نزوری مف۔ مطلب نی کس آ ظلم کریس فطرت و قدرت نے آن خر کیرہ۔ ہندا تباہی نا سوب جوڑ مننگ کیک۔ ہندن نا بج آ نیک ءُ بندغ اس سلوک ءِ، اونا جوانیک نے آن بلہ و مصیبت آتا کسر ءِ چپ کیرہ۔ لمہ باوہ ءِ دعاگو ہندا سوب آن پارہ کہ او اولیاد نا مہر آن ہندن پر مریرہ کہ چپ و چاگڑد تون ہچ ءُ غرَز اس تخپسہ۔ اولیاد نا مہر اوفتے ایلوفتا اولیادنا مہر اتون گنڈک۔ مہر کروک آک بدخواہ مفسہ۔ ہندا سوب آن فطرت و قدرت مہر کروک آتتون ہم گرنچ مریرہ۔ سلیس دشمن نا ہیت تو کل آن بھلا دشمنی بندغ نا ہمو مریک ہرا ایلو نا نسخان آ خوش مریک۔ دن انگا تے ریس کروک پارہ۔ ریس کروک آ بیرہ ایلو نا دشمن مفک، او کل آن بھلا تینا دشمن مریک۔ او تینے تہٹی ہشک، تینے مڑدار کیک۔ تینا آخبت ءِ خراب کیک۔ ہرا اُرا اس تفنگ نا لائخ مریک، اگہ اونا اُرا پتک ہلے ہم تو او پدا تینا لائخی اٹ اُرا اس تفو ءِ۔ نالائخ آ بندغ ہرادے ریس کروک پارہ، او مچ آ زند نئے ایلو نا جاگہ ءِ ہلنگ کیک، و نئے اوٹی اُرا جاگہ اس جوڑ کننگ نا لائخی ودی مریک۔ خاخر آن گڈ ٹک خلوک آ کماش اُرا خواجہ غاتے کن نعمت اس جوڑ مریک۔ نن و دے ٹک خلسا آخر خاخر نا سوب آتے معلوم کیک۔ خاخر نا سوب آک معلوم مسر تو اُرا خواجہ غاک بھلو ہڑوجنجال اسے آن پد جان خلاسی خنرہ۔ بروک آوخت اٹی بروک آ خاخر آتا مون ءِ ہم توننگ نا لائخ جوڑ مریرہ۔ تینا آمخی یا دشمن آن معلومدار مریرہ۔ اگہ خاخر اسے نا بج آ تولوک آ ٹک خلوک آ کماش ساڑی ءِ، تو خاخر ءِ کسفنگ و خاخر خلوک آتے چَپ کسر کننگ آسان مرو۔ اینو دنیا ٹی ہراڑے خاخر اس بش کننگک اوڑان مست یا خاخر نا وخت آ ٹک خلوک آتیا نظر تخنگک۔ ٹک خلوک آتے پریفنگک، ٹک خلوک آتے نزور کننگک۔ ٹک خلوک آتے کن ایلوفتا است اٹی بدگمانی ودی کننگک۔ ٹک خلوک آتیا سودا بازی کننگک۔ ٹک خلوک آتا مچی ءِ تاڑ واڑ کننگک۔ علم و عمل نا کسر تے بند کننگک۔ اُرا خواجہ غاتا مون ءِ تاویت و شوہست نا رند اٹی خلنگک، کہ اوفک نظر کروک آک، تاویت کروک آ و جن آتا رند اٹ تمر، وخت ءِ برباد کیر۔ خاخر نا سوب آتے مچ زند پہہ مفس۔

ہفتئی تلار 

تاک: 37

26 Sep-02 Oct, 2020

پنہ: 01