کچھی ءِ نن خون بہا ٹی ہلکنن

خاخو نا توار داپٹ وبیابان تا نیام اٹ خرن انگا درخت آک، ڈور انا رہی تیا کری تا شمب آک، کلیر نا پت آک، ہر لٹ آ مش تا دنز آک، سہب انا وختی مال و ساہدار تا چڑینگ آتا توا، خراس گاڈو تا بند آتا لٹ آتا زی اٹ ہننگ بننگ، مخلوق نا گدانک دا کل کچھی نا زیبائیک ئُ۔

براہوئی ٹی ہیت کروک آ ننا مخلوق وخت زمانہ سے نا سیل/ اکن خراسان آن کرائی کیک، کچھی آ امپک، ولدا باسنی نا بنا مننگ یعنی خراسان اٹ ہتم نا وخت آ پدی خراسان آ بننگ کن مون کیک۔ اگہ کس اتون مال و ساہدار ارے تو او بزگل ءِ مون اٹ شاغک بولان نا ول آتیٹ بی بی نا جل تیان ایپار مرسا خراسان کن سر ہلیک۔

کچھی ہندن ءُعلاقہ اسے ہرا خان آف قلات نا وخت اٹ منہ قبیلہ ءِ خون بہا نا ایوز اٹ دو بسنے۔ وخت اس کہ کلہوڑا نا داڑے راج ئس، مخلوق نا زی آ ظلم و زوراکی کچ آن پیش تما تو خان آف قلات ءِ ڈس ملا کہ نا بادشاہی ٹی کلہوڑا مخلوق تون بیداد کننگ ءِ۔

دا حوال خاخر آنبار کل راج اٹ تالان مس، خان آف قلات کل قبیلہ غاتا سڑدار تے بٹنگا، اوفتے دا ویل آن معلومدار کرے، کل مخلوق تون سلاہ کننگ آن پد سڑدارک امنا کریر خان ءِ پاریر کہ نی امر کہ پاس نن نے تون تفوک اُن۔ خان کل سڑدار تتون اوار کلہوڑا نا لشکر آ جلہو کرے اوفتے کچھی آن مڑا سندھ انا کنڈ آ مون تس۔ دا جنگ اٹ بشخ ہلوک اخس کہ سڑدار یا قبیلہ غاک ئسر، ہموفتا نیام اٹ ڈغارک بشخنگار۔

دا قبیلہ غاک ڈغار تا زی آ بزغر تخار، جاگہ اس ششک بٹائی، جاگہ اس سَے یک بٹائی نا ہیت و گپ مس۔ جغدال آک خان انا وخت آن دا قبیلہ غاتے بٹائی تسرہ، و اینو اسکان دا رد و ریسہ چلینگسا کننگ ءِ۔ خان انا حکومت نا خلاسی آن پد پاکستان نا حکمرانی مس کل ڈغارک بوتار تا پن آ الاٹ مسر و جغدال بزغر تخنگا۔ ولے جغدال اول دے آن دا ہندی بلوچ مخلوق ءِ داڑے روادر متنے، تو اوفک امر کریر کہ منہ سال آن گڈ دا قبیلہ غاتیان گڑاسے اوفتا بشخ ءِ تننگ آن نمن مسر۔ اوفتے جواب کریر کہ نن نمے داسہ ہچ بٹائی تفنہ، نمے انت کہ کروئی ءِ ہنبو کبو۔ ہندن دا مخلوق نا ڈغار تا زی آ کوزہ کننگ نا بنداو تخنگا۔ بوتارک تین پہ تین نا زنچک اٹ اختہ ئسر، تو انصاف تون سلنگ نا جاگہ غا جغدال تون کمک اٹ لگار کہ تینا بیر ءِ دُزی اٹ ہلنگ کیر۔ دا وڑ اوفک تین پتین نا خار بازی نا دو آن تینا ایلم ءِ تینا حق آن محروم کننگ نا رند اٹ لگار۔ ہراڑے کہ واتوڑ مس چک تاڑ مس بوتار تا ہمو اسہ قبیلہ تینا نت آ سلوک تینٹ تینا رکھ انا کوشست اٹ تنیا مون ترسا ہنا، اونا مون مقابل کوزہ گیر کل اسٹ مسر و اوفتا کمک ءِ حق آ سلوک آتا ایلمک کریر۔

اونا پد دا مس کہ داسہ منہ جاگہ اسے آ جغدال آک بوتار مخلوق نا منہ قبیلہ اسے اوفتا بٹائی آن بے نصیب کرینو۔ ولدا ہم نن ہچ دانا زی آ ٹک خلپنہ، بلکہ خوش مرینہ کہ ننا اسہ ایلم اس ہرا کہ حق آ ہم ارے، کھڈ اٹی تما، و اودے نن تینٹ دھکہ ایتنہ کہ کاہے کھڈ اٹی تمے ۔

ہمے وخت انا ہیت آنبار دن کہ پیر انگاک وساہت کرینو:

’’درخت تفر ءِ پارے کہ نی کنے انتئے گڈنگ اُس

تفر ورندی تس پارے دکہ نی کنا پنڈو ٹی لچوک اُس۔‘‘ 

ہفتئی تلار

تاک:05

29جنوری، 04 فروری 2022ء

پنہ: 05