شلوارک تموک ئسُر

طب اٹ بیزاری، جان نا کُبینی، دا ہر سہب انا کسہ ءِ، خاص وڑ اٹ نن مُچ بے تُغ مننگ نا ہیت ہم اگہ اوار مرے۔

استو عجیب ءُ وڑ اس ئسک کہ نن مُچ ہندن لگاکہ کنے کہ بھلو ہاڑا ہوڑا اس تالان ءِ، کیہی وار بش ہم مسٹ کہ دانگ اینگ ہروک کہ نوا گڑاسے آن گڑاس تو ارے، ولے دا نن اٹ انت گلی تیٹی پیری کروٹ؟

خیر ہندا وڑ اٹ سُہب کہ مس تو ہڑدے نا کاریم تیان گڈ موٹر سائیکل کِن مون کریٹ کہ داسہ دفتر کِن سر ہلیو…. ولے داڑے ہم وخت یاری کتو۔ موٹر سائیکل پینچر ئس۔ سوچاٹ دادے گرنگ آن جوان ءِ اینو پند اٹ دفتر کِن سر ہلیوک۔ اُرا مُر ءِ، داکان بس بیست، بیست و پنچ منٹ نا پند اس مریک، اگہ بے واکی اٹ پند کیو، ایہن تو ورناک دہ منٹ اٹ تینے سرکیرہ۔ خیر سر ہلکُٹ او ہم روڈ انا پاناد اٹ کہ نوا گاڈی اس ہرفے کنے، ولے ہراکان اسہ گاڑی سینا ہم توار خف اٹ لگنگ الو۔ ہندا پند پند اٹ قبرستان نا ماس ءِ سر مسُٹ تو روڈ انا پاناد آ انت خنوہ، چندی شلوارک تموک ءُ۔ خیر اول اٹ پرواہ ءِ تا کتوٹ انتئے کہ ننا دا قبرستان اٹ اسہ بے چکار اس پاس، گنوک پاس یا درویش اس ارے اونا پُتنک آک ہم بھاز ءُ نوا اونا مرور۔

ولے حیرانی کنا گیشتر مننگ ئس، ای اخس کہ بازار نا کُنڈ آ پند کننگ اُٹ، دا شلوارک ہندن روڈ انا پاناد ءِ ہلکُنو، تموک ءُ…. داسہ ہُراٹ دا انت کسہ اسے کہ داخس شلوار….

زرس سلیسُٹ دانگ اینگ ہراٹ نوا کس اس برے حوال کیو تے کہ دا انت کسہ اسے۔ اسٹ تو دادفتر ننے نئے زند انا کرے نئے مرک انا۔ استو ای ہُرے آ اُراغا بسُٹ دفتر آن کس اتون گپ ہم متو۔

بلکن استو ہم کس روڈ آ الو….!

ایلو دا شلوارک استو نا ءُ…. یا نہ استو اَلوسہ….!

داسہ کنے ہندن لگنگ ئس کہ ای تین تون تینٹ زیات گپ کننگ اُٹ…. ای ولدا سر ہلکُٹ تو ہراتم مسن تا کالج نا ہَد آ سر مسُٹ تو داسہ کنا دید ہفت آخا بلکن ہفتاد و ہفت حیران مس کہ دا شلوارک مسن تا کالج نا گیٹ انا ہم مون آ تموک ءُ۔ ہندن کالج نا گیٹ ہم یلہ ئس…. داسہ کنے عجیب عجیب ءُ خیال بننگ ئس…. اگہ راست پاو گندہ ءُ خیال گیشتر، کہ دا امر ءُ بندغ مسنو کہ تینا پُچ آتے کشانو سر ہلکُنو یا بلکن پین…. توبہ توبہ۔

ہندا خیال آک ئسُر کہ قبرستان والا درویش ہراکہ دے ءِ تینا بازار اٹ تیر کیک نن ءِ قبرستان اٹ کنا ہد آن تدنگ تو بھلو ٹاکو اس خلک…. ای ہمے مف کہ اُست آن سلو، ہندن ءُ حال اس بس کنے آ۔

کنے ہُننگ تون پارے…. بے وس نی سلیسُس چاوہ…. بد بخت، بے بخت، شوم چپ کر تینے۔

ہندا گپ اتون سر ہلک، ولدا قبرستان کِن…. کنے انت پارے ای بد دتوٹ دا اونا ہروخت نا کسہ غاک ءُ، ہرکس ءِ ہیت آن ہیت اس پاہک، ولے ای سلیسُٹ….! داگپ تے کنے گڑیفے….

داپین رنگ اس تِس دا رنگ رنگی آ شلوار تا کسہ ءِ…. عجیب ءُ شلوار ئسُر، کیہیک بھلو پاچہ کیہیک چنکو پاچہ گونڈ ءُ پاچہ شابیت ءُ پاچہ چُنکا بھلا ہر وڑ انا تے کن خازگی سفا ارنگوک پوسکن ہر پیداوار نا ئس۔

ایہن توکنے دفتر آ ہنوئی ئسک، ولے…. دا کسہ ءِ سرپند مننگ کِن بازار آ اسیکا ہنوئی تمک، انتئے کہ ہر کسہ نا پد بازار آن معلوم مریک۔ دا کسہ ءِ ہم سرپند مننگ کِن بازار کِن مون کریٹ۔ جوان زرس مون آ ہننگ آن گڈ دا شلوار آتا ندارہ خن تیان چپ مس، تو اُست کنا جاگہ غا مچٹ بس، ولے ہراتم بازار ءِ سر مسُٹ تو بازار ہندن بند ءِ کس پائے دا بازار بنا غان ہچ ملنگتنے، بیرہ ہمو کچک آک دکان تا تلہ غاتیا بوز شیف خاچوک ءُ، ہرانن مُچ نا جھیڑہ غاتیان خلاسی آن پد سُہب انا پاس آن زرس مُست تڑہ غاتے ہلیرہ خاچرہ۔ وا ہر دکاندار لغت خلسا اسٹ اسٹ آ دافتے سُہب مننگ نا ڈس ءِ ایتک۔ ولے اینو داسکان اوفتا سُہب متویسُس۔ کنے خننگ تون گڑاس خن تے بڑزا کریر، ولے کس پائے اوفتے خبر ءِ کہ دادے ہچ ءُ دکان اس افک، یا دا ارے کہ بازار نا باتی اس اف…. زرس ہُننگ آن پد ولدا خاچار۔ جوان بازار ءِ پیری کننگ آن گڈ کنے یات بس کہ ای بھاز بھلو پند اس کرینٹ، بیدس سواری آن…. ای ہم کچک آتتون اوار اسہ تلہ سے آ دم اس توسٹ، سگریٹ اس لگفیٹ، سوچ انا کش اس خلسا، ولے اینو سگریٹ ہم مزہ تنگ الو کنے…. آخر بازار والاک ہرانگ گُم مسُر؟ دافتا اُرا والا اس ہم فوت کے ہم دفن آن تے گڈ تینے زو دکان تیا تینا سر کیرہ۔ ہندن انت حال مرے پِر، دیر،نوکاپ، ڈکال انت آفت اس برے دافتا دُکانک بند مفسہ، گڑا اینو انت مسک….؟

کل بازار نا تینائیک تو کستنو کہ کل سوگ اٹ اُراتے ہلکُنو ….!! نہ نہ توبہ انت کننگ اُٹ ای انت سوچنگ اُٹ۔

اسہ وار اتون بیزاری اس ہرفسا تین تون تینٹ پاریٹ…. مخلوق تیاہے بازار تیاہے کنا انت اس ای کاوہ دفتر آ تینا، الے دا کسہ ءِ…. سگریٹ ہرا اسہ کش اس خناسُس، داسہ پمبہ ءِ تینا سیاہ کننگ ئس، اودے اسہ کُنڈ آ خسسا سر ہلکُٹ…. وار اس دا دکان آ ہراٹہ، وار اس اے دکان آ ہُراٹہ، کیہی دکاندارک کنا درستی ہم ئسُر کہ ہرافک سُہب انا نماز ءِ خواننگ تون دُکان کِن مون کریرہ۔

دفتر ءِ کہ سر مسُٹ تو خنوہ دفتر نادرگہ غا بھلو کُلف اس خلوک ءِ، دا ایلو کسہ…. انت مننگ ءِ؟ اینو چھٹی نا ہم دے افک، گڑا دا انت مسک، جیب آ دوءِ دریٹ کہ موبائل ءِ ہرفو، صاحب ءِ حوال کیو۔

توبہ خدا جان…. دا ایلو کسہ، موبائل ءِ ہم گیرام کرینٹ اُراٹی، موٹر سائیکل نا جنجال آن…. داسہ پین کسر الو ولدا اُرا کِن سر ہلوئی تما۔

سواری تا اینو ہچ درک الو، خیر آڑسندہ اس کشسا ولدا پند کریٹ اُرا کِن…. کالج آن خڑک کہ بسُٹ ولدا ہمو درویش تون ڈُک لگاٹ ہرا منہ شلوار بغل اٹ کریسس دانگ اینگ پیری کننگ ئس، کنے ہندن لگاکہ کہ او گچین کننگ ئس تین کِن تینا وڑ انا….

داسہ سلیسٹ ای، سلیس دا۔ داڑان بیدس پین کس الو کہ اودے حوال کیوک، خبر ہم ارے کنے کہ دا ہیت دا اے اس پاہک کنے، ولے اُست ءِ جارات بتو…. حوال کریٹ تے ”درویش کسہ انت ءِ؟“

درویش ….؟ ”دیر درویش آ آں دیر درویش؟“

”نے پاننگ اُٹ …. درویش! داشلوار تا کسہ انت ءِ نے خبر مرو ءِ….“ ولدا سوج کریٹ

داسہ سوختہ مس…. کرینگ ایتسا…. نی …. نی کنے کرینگ ایتسہ درویش پاسہ کنے…. خنزیر نی ہم درویش…. ہُزے نی نی اُس بے غیرت درویش نی اُس۔“

اُست اٹ پاریٹ نن ہراکان بخت پیشانی درویش مسُن، دا آخر زمان اٹ۔ اسٹ تو دادے حوال کننگ ہندن ءِ دُن کہ تینے بھلو وخت اس ذلیل خنتنُس تو بر ذلیل کرف تینے۔ ہُراٹ دا ہیتی اف۔ بس شلوار تون اختہ ءِ، اِلے تے سر ہڷ پین…. نہ تو پین گندہ گندہ ءُ کرینگ ایتک۔

کاٹم ءِ شیف کریٹ سر ہلکُٹ تو…. توار کرے ”او شوم نی سلیسُس کل کٹار نے…. نی سلیسُس شوم بد بخت…. عقل کریر کل عقل کریر۔“

”دا ایلو ….دِنّا پاننگ اُس دیر عقل کرے….“

اسٹ عقل….؟ بھاز ئسُر چٹ بھاز ئسُر عقل کریر…. خنپیسہ کور…. خن تے مل تینا کور انگا خن تے…. خن ارے نے ہُر عقل کریر شلوارک تا تموک ءُ، کل انا تا شلوارک تموک ءُ….“ ہنداڑ تون فلمی آ ولن آتیانبار بھلو مخنگ اس خلک۔

دا انت پاننگ ءِ عقل کریر…. عقل انا شلوار تون انت کاریم….؟ ای تینے آ تینٹ مدان آ سوج کننگ ئسٹ۔ امر دا توار ءِ بنگ وا منہ کرینگ تننگ آن پد ہیت کرے۔

”عقل شلوار…. بھاز بھاز اسٹ ءُ…. بھاز عقل ملنگ کن دا دا….“ شلوار اسے نا آنجہ اس کنے نشان ترسا پاننگ ئس…. ”عقل ملنگ کن دادے مل، داکل کسہ ءِ پاش کیک….“ وا ہیت اس بٹسہ پارے…. ”خازگی نی …. نی انت چاسہ عقل، دانے ڈکانے، سار کرک…. گندہ سار کرک کش خس تے…. نی انت چاسہ نی انت اسے اُس۔“

او ہیت کرسا ئس کنا با سلتو پاریٹ…. ”بندغ اس پین انت اس۔“

ہندا گپ آ ہنداخس مخا کس پائے دُنیا نا کل آن بھلا شغُل ہندا ئس، کہ ای پاریٹ بندغ اسے اُٹ…. او مخنگ آن خرن پوشکن مس ہمو مف دم تے سلے، ای ہندن چُپ اونا مخنگ نا چٹنگ نا انتظار ئسٹ۔

مخنگ ءِ مچٹ آرام تس، اسہ وار ولدا مخنگ نا نیت کرے، ولے گپ اس بس مزغ اٹ تے…. ”داٹی نی بندغ اسے اُس“ وا ہمو شلوار ئس، ہرادے داسہ جنڈی کرسا ئس کنے آ مسخرہ نا وڑ اٹ…. ”کل خبر ءِ کنے…. کل خبر ءِ کنے۔ پارے …. کنے نما بارو اٹ کل کسہ ءِ پارے …. کنے…. دا چم آک ءُ نما…. چڑہ دن انگا ہیت آتیٹ ڈکرے تینے انت اسے کن….“ شلوار اس کنا کُنڈ آ خسا، ”ہلہ گندہی ءِ تینا امر کیرے، اوفتا شلوارک ہرادو“

”دیر پارے نے ننا بارو اٹ….؟“

وا مخا…. دا جار کم ئس مخنگ تے، دُن کہ کنے تینے بندغ پاننگ نا وخت آ مخا وا ہیت کرے…. ”نمے اونا خبر مروسس دانا وار ہچ بتوکہ، دا انت بلا سے…. خدا …. خدا خنا نمے دُن کرے۔“

ای ہُراٹ داسہ ہیت ءِ خدا غا سر کرے کسہ خراب مریک…. خدا ءِ ہیت اس پارے…. ای گناہگار مریوہ۔ بس الے تے، ولے اسہ ہیت اس گپ بدل کننگ کِن سوج کریٹ اونا طب اٹ۔

”آ بابا سہی دافک عقل کریر…. ہلہ ہرانگ ہنار، دافک شلوار تے تینا نے کِن اِلنگ آن پد۔“

دے انا کُنڈ آ ہرسا پارے…. ’بھلا خن تتون…. نی …. نی ہچ خنپیسہ…. خن تے تینا مل، مَش آن ایپار کل ایپار ہنارک…. عقل کریر۔“ ای ہندن مَش انا کُنڈ آ ہُراٹ، تو ہروہ بھلو شلوار اس مَش مون آ مُر مُر چیدہ چیدہ تموک ئسُر، داسہ کنے دانا ہیت آن ہول اس ہرفے۔

کرارکرار، مدان مدان کس دُن کہ کس ءِ راز اس پاہے، ہیت کننگ ءِ بنا کرے…. ”نی ہم سار کر…. نی …. نی عقل کرداسہ، اِلے شلوار ءِ تینا، در مَش اکِن مُر، افس …. پُچ آن بیدس بندغ بندغ ءِ…. کل راستکی ہندادے بندغ نا…. پُچ و کل گڑاک دروغ ءُ۔ کنے پارے او پارے۔“

اونا گپ آک داسہ کنے آ جلہو کننگ ئسُر کہ مچٹ پین مروسس…. توبہ توبہ…. ہندا ننا مجلس ءِ پرغنگ کن موٹر سائیکل اسے نا توار بس۔ چک ہڑساٹ تو ہروہ طیب ہراکہ کن تون اوار دفتر اٹ کاریم کیک موٹر سائیکل ءِ ہندن کَن کِن اتنگ ءِ کس پائے خلیک کنے۔ مون ءِ کنا مون کیک …. ولے امر لغام کرے موٹر سائیکل ءِ، جاگہ غا کنے خننگ تون پارے ”نی داڑکنس…. بر سوار مر کان خلق آ۔“

درویش اودے خننگ تون پارے…. ”پین شوم اس بدبخت اس…. نی ہم سلیسُس۔“

طیب تینا شکری آ طب اٹ…. ”اِلے اُڑے…. ننے خبر ءِ تینا بدبختی تا، درک تینا کاریم ءِ کرک…. کاریم ایہن اف نے در قبر آتے حساب کرک۔“

ای طیب ءِ پاریٹ…. ”انت پاننگ اُس دادے دلبر۔“

”نی سوار مر…. اُڑے دُنیا کٹا کہ داڑتون مجلس اُس۔“

”ہلہ دا شلوارک….“ کنا با غان پیش تما۔

”نی اسیکا سوار مر…. دافتا ہیت ءِ کیوہ نے تون…. شوم نے تون اوار ای سیاہ مریوہ، برک داسہ….“ طیب نا ہلہل ئسکہ۔

ہندا ہیت آک ئسُر کہ…. درویش پاس گنوک…. شلوارءِ تینا کشا کوپہ غا تخسا شلوار نا بنڈل اس خمب اٹ کریسُس قبرستان کِن سر ہلک۔

طیب ناخار سیم آن ایپار مس…. ”خدا خلک تے کہ آخا…. اینو انت مس تے۔ چَپ مرک مون آن ننا گناہگار کریس ننے ظالم۔“

ای ہُراٹ کہ طیب نا طب بھاز خراب رنگ اِلنگ ءِ، سوار مرک جوانی ہنداٹی ءِ…. بے ہیت آن سوار مسُٹ، طیب ہم پین ہیت کتو سر ہلک۔

زرہ سے آن گڈ ای پاریٹ…. ”گڑاس سوج کروئی ئس…. دا شلوارک….“ کنا ہیت ءِ پورو مننگ کن الیتو طیب گپ اٹ اوار تما۔

”نا سوج آن مُست کل کسہ غاتے پاوہ نے، اسٹ تو اینا شلوار، دا شلوارک…. شلوار شلوار خنسا، کنے داسہ شلوار آن بد بننگ ءِ…. توبہ خدا جان، یار دا کل شلوار تے استو نا بارڈر آ ن بروک آ کاروان نا گاڈی تیان بٹینو، سپاہیک، ہرافتتون باڈر آ کاریمیک ہم اوار ئسُر، دا مسہ ہفتہ غان زیات کاریم کننگ آن گڈ دا شلوارک نئے سلنگ نا ءُ، نئے بٹنگ نا ءُ، بٹیر تا کسر نا با غا…. اوفتے خدا خلے کل جاگہ کٹاسُس ہندا خلق انا ماس آ بٹیر تا۔“

ای سوج کریٹ…. ”گڑا دا پوسکن ءُ ہم ارے اٹ تا۔“

”یار نی ہم عقل کرک یار…. شام انا تارمئی اٹ شلوار تے خسانو، مُتکن پوسکن اوار تمانو پین…. منہ جوان ءُ سے نا ہم بلہ غاتے ہرفیر پین۔“

”ہلہ کوسک تا گڑا….؟“

”یار نی ہم کمال کیسہ…. ایڑے کاریم ہندن ءِ بھلاکوس ءِ دے جون آ کے دا باسنی ٹی…. بنین بینرہ کل تا۔“

”گڑا کالج نا درگہ ملوک ئس…. بازار بند ئس…. مَش آ شلوارک؟“

”یار کالج نا چوکیدار گناہ اس کرے، درگہ ءِ ملا، اسہ دے اس خبر اف ہرانگ سرہلک…. بازار بند ءِ نے دنیا نا سما مرے کہ کس سہی کے نے، استو ایمرجنسی کرفیو خلنگا، ہندن کس ءِ خنار لٹ ایترہ تے۔ مَش آ شلوارک…. اسٹ تو داسہ شلوار پِن ہم ہلنگ روادار افٹ…. نوشکے نا تہو بابا …. نوشکے نا تہو درے تا…. نی دافتے انت تکاسس“ اخیر اٹ طیب کنے آن سوج کرے۔

ای…. ہیت کتوٹ بس تینا شلوار آ ہُراٹ۔

٭٭٭

ہفتئی تلار

تاک: 28

18-24 July 2020

پنہ: 07