خلقی کِسہ

اسہ ئس بادشاہ اس۔ بادشاہ خدا ءِ خدا نا رسول ءِ۔ بادشاہ اسہ دے تینا وزیر ءِ، وکیل ءِ، قاضی ءِ، منشی ءِ، گڑاس پین دوست سنگت ہرفے، پارے کانبو اینو اوار بازار نا چکر ءِ خلین، مخلوق ءِ ہرن۔ گڑا راہی مسر کہ حالیت آتے ہرن۔ بسر بسر کسر آ خنار اسہ…

براہوئی خلقی ادب نا مچ کننگ اٹ عنایت ساغر نا کوشست آک پوسکن آ ورنا تیٹی کل آن زیات خننگرہ۔ او براہوئی خلقی ادب نا رد اٹ کِسہ غاتا بھاز بھلو کچ اس پٹ سٹ کرسا مون آ اتنگ اٹ سرسہب مسنے۔

ئس اسہ بادشاہ اس، بادشاہ خدا ءِ خدا نا رسول ءِ، دا زمانہ سازی ءُ بادشاہ اس ئس۔ دا بادشاہ نا اُرا نا مون آ اسہ بھلو درخت اس ئس۔ دا درخت اٹی اسہ چک اس تین کن کُدام کریسس۔ سال

ئس اسہ بادشاہ اس، بادشاہ خدا ءِ خدا نا رسول ءِ، دا زمانہ سازی ءُ بادشاہ اس ئس۔ دا بادشاہ نا اُرا نا مون آ اسہ بھلو درخت اس ئس۔ دا درخت اٹی اسہ چک اس تین کن کُدام کریسس۔ سال سال آ ہندا کدام اٹی خواہے بٹیکہ، و چوری کشاکہ و بھلن کریکہ، جاگہ…

ئس اسہ شوان اس، دا شوان خوافیکہ اسہ کُر اس، زوبہی۔ اسہ شام خاچا تغ اٹی خنا، تُوبے ارا ٹکر مس، اسہ ٹکر تے خوازدار نا دا زان آ شیف مس، ایلو ٹکر تے خوازدار نا ایلو زان آ شیف مس۔ تغ آن سما کرے، تغ اسے گچین ءُ، خوازدار ءِ پاوہ تغ ءِ کن تون واپار…

عنایت ساغر ئس اسہ زمیندار اس، دا زمیندار نا بھلو ملک میراث ئسر۔ دا زمیندار اسہ وخت اس تین کن بھلو پالیز اس، کوٹغ گلو، بھاز کریسس۔ ہرکس بسکہ اوڑان کوٹغ خواہسکہ، دا پاریکہ ”بشبو آمخ آک، گنوک آک۔ ای نم کن داڑے پالیز،کوٹغ، گلو کرینٹ؟“ کس اسے…